بگويند عادتش جلو افتاده يا داراى نشانه هاى حيض باشد و روى هم به مقدار عادت او شود حيض و روزهاى قبل از آن را استحاضه قرار دهد.
و اگر مقدارى از روزهاى عادت را با چند روز بعد از عادت خون ببيند و روى هم از ده روز بيشتر نشود، در صورتى كه خون روزهاى بعد از عادت نشانه هاى حيض را داشته باشد همه حيض است، و اگر نشانه هاى حيض را نداشته باشد، مجموع روزهاى عادت و بعد از عادت را كه به اندازه ء عادت باشد حيض قرار دهد و در زايد بر آن تا ده روز - بنابر احتياط واجب - جمع كند بين تروك حائض و اعمال مستحاضه، و اگر بيشتر از ده روز شود، به مقدار عادت را حيض و بقيه را استحاضه قرار دهد.
مسأله 489 - زنى كه عادت دارد، اگر بعد از آن كه سه روز يا بيشتر خون ديد پاك شود و دوباره خون ببيند و فاصلهء بين دو خون كمتر از ده روز باشد و همهء روزهايى كه خون ديده با روزهايى كه در وسط پاك بوده از ده روز بيشتر باشد، مثل آن كه پنج روز خون ببيند و پنج روز پاك شود و دوباره پنج روز خون ببيند، چند صورت دارد:
1 - آن كه تمام خونى كه دفعهء اول ديده در روزهاى عادت باشد و خون دوم كه بعد از پاك شدن مى بيند در روزهاى عادت نباشد، در اين صورت بايد همهء خون اول را حيض و خون دوم را استحاضه قرار دهد، و همچنين است اگر مقدارى از خون اول را در عادت و مقدارى از آن را قبل از عادت - در صورتى كه به مقدارى باشد كه عرفا بگويند عادتش جلو افتاده - ببيند و يا اين كه داراى نشانه هاى حيض باشد چه قبل از عادت باشد چه بعد از آن.
2 - آن كه خون اول در روزهاى عادت نباشد و تمام خون دوم يا مقدارى از آن به طورى كه در صورت اول ذكر شد، در روزهاى عادت باشد كه بايد همهء خون دوم را حيض، و خون اول را استحاضه قرار دهد.
3 - آن كه مقدارى از خون اول و دوم در روزهاى عادت باشد و خون اولى كه در روزهاى عادت بوده از سه روز كمتر نباشد، در اين صورت آن مقدار با پاكى