مسأله 416 - اگر مستحاضه بداند كه پيش از گذشتن وقت نماز به كلى پاك مى شود، يا به اندازه ء خواندن نماز خون بند مى آيد، بايد صبر كند و نماز را در وقتى كه پاك است بخواند.
مسأله 417 - اگر بعد از وضو و غسل خون در ظاهر قطع شود، و مستحاضه بداند كه اگر نماز را تأخير بيندازد به مقدارى كه وضو و غسل و نماز را به جا آورد به كلى پاك مى شود، بايد نماز را تأخير بيندازد و موقعى كه به كلى پاك شد دوباره وضو و غسل را به جا آورد و نماز را بخواند، و اگر وقت نماز تنگ شد، لازم نيست وضو و غسل را دوباره به جا آورد، بلكه بنابر احتياط واجب به جهت غسل و همچنين به جهت وضو تيمم بنمايد و نماز بخواند.
مسأله 418 - مستحاضهء كثيره و متوسطه وقتى كه به كلى از خون پاك شد بايد غسل كند، ولى اگر بداند از وقتى كه براى نماز پيش مشغول غسل شده، ديگر خون نيامده و به كلى پاك شده، لازم نيست دوباره غسل نمايد.
مسأله 419 - مستحاضهء قليله و متوسطه و كثيره بعد از انجام وظيفه، بايد نماز را تأخير نيندازند، مگر در موردى كه در مسألهء " 415 " گذشت، ولى گفتن اذان و اقامه قبل از نماز اشكال ندارد، و در نماز هم مى تواند كارهاى مستحب مثل قنوت و غير آن را به جا آورد، و احتياط مستحب آن است كه اگر به مقدار اجزاى واجب نماز پاك است، مستحبات را ترك كند.
مسأله 420 - زن مستحاضه اگر بين وظيفه اى كه دارد - از وضو يا غسل - و نماز فاصله بيندازد، بايد مطابق وظيفه اش دوباره وضو گرفته يا غسل كند و بلافاصله مشغول نماز شود، مگر آن كه بداند بر حالتى است كه در مسألهء " 415 " گذشت.
مسأله 421 - اگر خون استحاضهء زن جريان دارد و قطع نمى شود، چنانچه براى او ضرر ندارد، بايد بعد از غسل از بيرون آمدن خون جلوگيرى نمايد، و چنانچه كوتاهى كند و خون بيرون بيايد، بايد دوباره غسل كند و اگر نماز هم خوانده بايد