كشت. ابان بن تغلب (از روى تعجب) به عبد الله بن شريك گفت: اين دو روش مختلف است! عبد الله گفت: سران اهل جمل كه طلحه و زبير بودند كشته شدند (و سپاه آنها پاشيد) ولى رئيس اهل صفين يعنى معاويه زنده بود و آنان را رهبرى مى كرد.
در كتاب (دعائم الاسلام) از امام باقر عليه السلام روايت كرده كه فرمود: (على عليه السلام به خاطر آينده شيعيان خود با دشمن خود راه بخشش و گذشت را پيش گرفت، زيرا مى دانست پس از او دشمن بر شيعيانش مسلط مى شود و مى خواست پس از او با شيعيانش به راه و روش خودش رفتار كنند و از كارى كه او كرد تجاوز نكنند)... و نصوص فراوانى وجود دارد كه آن حضرت با اهل جمل با گذشت و بخشش رفتار نمود. (1) 7 - و نيز گويد: امام باقر عليه السلام فرمود: اگر على عليه السلام با كسانى كه با او جنگيدند راه خوددارى از اسير كردن و غنيمت گرفتن را نمى پيمود شيعيان او پس از وى دچار بلاى بزرگى از سوى مردم مى شدند. به خدا سوگند روش آن حضرت با دشمنان براى شما بهتر است از هر چيزى كه خورشيد بر آن مىتابد. (2) 8 - و نيز در ضمن كلام خود گويد: با آن كه آن حضرت آن همه بخشش در حق آنان روا داشت و روش بر خورد حضرتش براى آنان معلوم بود باز هم در كربلا آن همه جنايت كردند. (3) 9 - و نيز گويد: امام عليه السلام دستور داد اموال اهل جمل را به آنان بازگردانند، حتى ديگهاى غذا هم پس گرفته شد... وعلى عليه السلام صدا زد: هر كه مالى از او به غارت رفته هر جا آن را يافت برگيرد. پس از اين اعلام مردى از كنار ما گذشت و ديگ