5 - ابن اثير گويد: (ضربتهاى على مبتكر بود نه عون) يعنى ضربت او بكر بود و با يك ضربت طرف را مى كشت و نيازى به ضربت دوم نداشت. گويند. (ضربت بكر) يعنى ضربت برنده و كشنده كه تكرار نشود. و (عون) جمع عوان است و عوان زن پير را گويند، و مراد از آن ضربت دوم است. (1) و نيز گويد: على عليه السلام اگر طرف مقابلش بلند قامت بود از عرض و اگر كوتاه قد بود از طول دو نيمش مى كرد. (2) و نيز گويد: على بر سپاه مشركان حمله كرد و آنها پراكنده شده و به فراز كوه مى گريختند. (3) و نيز گويد: در حديث عمر آمده كه وى از اسقف درباره خلفا پرسيد، او سخنانى گفت تا به خليفه چهارم رسيد، گفت: (صدأ من حديد) و در روايتى (صدع) آمده، يعنى دائما لباس آهن مىپوشد، زيرا در روزگار على پيوسته جنگ بود و آن حضرت گرفتار خوارج و باغيان و پيوسته درگير امور مشكل و معضلات بود، و از همين رو عمر اظهار ناراحتى كرد. ابوعبيد (صدا) بدون همزه نقل كرده و گويى به معناى (صدع) است و به كسى كه داراى جسمى لطيف است گويند، منظور آن است كه على عليه السلام سبك بود و به راحتى به جنگ مى شتافت و كسالت نمى ورزيد از بس جنگجو و دلير بود. (4)