22 - ابوهارون عبدى از ابو سعيد خدرى روايت كند: روزى كه پيامبر صلى الله عليه و آله و سلم در غدير خم مردم را به على عليه السلام فرا خواند دستور داد تا همه خارهاى زير درختى را كه در آنجا بود رفتند، و آن روز پنجشنبه بود. سپس مردم را به سوى على عليه السلام فرا خواند در حالى كه زير بازوى او را گرفت و بلند كرد تا حدى كه مردم سپيدى زير بغل او را ديدند، و از هم جدا نشدند تا اين آيه نازل شد: اليوم اكملت لكم دينكم واتممت عليكم نعمتى ورضيت لكم الاسلام دينا. (1) در اينجا رسول خدا صلى الله عليه و آله و سلم فرمود: الله اكبر (خداى را بزرگ مىشمارم) بر كامل نمودن دين و تمام ساختن نعمت و خشنودى پروردگار به رسالت من و ولايت على عليه السلام. (2) رسول خدا صلى الله عليه و آله و سلم با گفتن اين تكبير و ستايش مى خواهد توجه دهد كه تكميل دين و اتمام نعمت و خشنودى پروردگار به رسالت او و ولايت على عليه السلام تو أمان است و با صداى بلند اعلام داشته كه اى مردم ولايت على از نبوت و رسالت من جدا نيست.
23 - سلمان گويد: از رسول خدا صلى الله عليه و آله و سلم شنيدم كه مى فرمود: من وعلى نورى بوديم فرمانبردار در برابر خداوند، آن نور به تسبيح و تقديس پروردگار مشغول بود چهارده هزار سال پيش از آن كه آدم را بيافريند، چون خداوند آدم را آفريد آن نور را در صلب او نهاد، و پيوسته در يك چيز بوديم تا در صلب عبد المطلب از هم جدا شديم، جزئى من و جزء ديگر على. (3) 24 - رسول خدا صلى الله عليه و آله و سلم فرمود: اى على، خداوند من و تو را از نور خود آفريد، و چون آدم را آفريد آن نور را در صلب او به وديعت نهاد. پيوسته من و تو چيز