نخوانند كه به پسر ابى طالب گرايش مى يابند). امت اسلامى اين اشعار را تلقى به قبول نموده و متفقا آن را روايت كرده اند. (1) 17 - محمد بن جرير طبرى از عبادبن عبد الله روايت كرده كه گفت: از على عليه السلام شنيدم كه مى فرمود: من بنده خدا و برادر رسول اويم و من صديق اكبرم، هيچ كس پس از من اين را نگويد مگر دروغگوى افترا زننده، من هفت سال پيش از مردم با رسول خدا نماز گزاردم. (2) 18 - و از عمرو بن مىمون از ابن عباس كه گفت: نخستين كسى كه نماز گزارد على [صلوات الله عليه] بود. (3) 19 - و از عمرو بن مره كه گفت: از ابوحمزه كه يكى از انصار بود شنيدم كه مى گفت: از زيد بن ارقم شنيدم كه مى گفت: نخستين مردى كه با رسول خدا صلى الله عليه و آله و سلم نماز گزارد على عليه السلام بود. (4) 20 - و از يحيى بن عفيف از عفيف كه گفت: در زمان جاهليت به مكه آمدم و بر عباس بن عبد المطلب وارد شدم، چون خورشيد دميد و در آسمان اوج گرفت و من به كعبه مى نگريستم جوانى پيش آمد و نگاهى به آسمان افكند آن گاه روى به كعبه نهاد و روبروى آن ايستاد، چيزى نگذشت كه نوجوانى به سوى او آمد و در كنار راست او ايستاد، و باز چيزى نگذشت كه زنى آمد و پشت سر او ايستاد.
آن جوان به ركوع رفت آن دو تن هم به ركوع رفتند، جوان سر برداشت، آنها نيز سربرداشتند، جوان به سجده افتاد آن دو نيز با او به سجده افتادند.
گفتم: اى عباس، امر بزرگى است! گفت: آرى امر بزرگى است، مى دانى كه