دارى. (1) ابن ابى الحديد گويد: از امام صادق عليه السلام روايت است كه فرمود: على عليه السلام پيش از رسالت رسول خدا صلى الله عليه و آله و سلم با آن حضرت نور (وحى) را مى ديد و صدا را مى شنيد، و پيامبر صلى الله عليه و آله و سلم به او فرمود: اگر من خاتم پيامبران نبودم تو شريك در نبوت من بودى، حال كه پيامبر نيستى وصى پيامبر و وارث اويى، بلكه تو سرور اوصيا و پيشواى پرهيزكارانى. (2) 2 - علامه حلى رحمه الله گويد: آن حضرت در روز جمعه سيزدهم ماه رجب سى سال پس از عام الفيل در كعبه به دنيا آمد، و جز آن حضرت هيچ كس نه قبل و نه بعد از حضرتش در كعبه زاده نشد، و در آن هنگام پيامبر صلى الله عليه و آله و سلم سى سال داشت.
پيامبر صلى الله عليه و آله و سلم او را دوست داشت و به تربيتش پرداخت و هنگام غسل او را شستشو مى داد و هنگامى كه شير مىطلبيد او را مىنوشانيد و هنگام خواب گهواره او را مىجنباند... و مى فرمود: اين برادر، ولى، ذخيره، ياور، برگزيده، پناهگاه، داماد، وصى، همسر دختر من و امين و خليفه من است. پيوسته او را در آغوش مى گرفت و در كوهها و دره هاى مكه مى گردانيد. (3) 3 - برهان الدين حلبى گويد: على عليه السلام پيوسته با رسول خدا صلى الله عليه و آله و سلم به سر مى برد.
و در (خصائص العشره) زمخشرى آمده: پيامبر صلى الله عليه و سلم نام او را على گذاشت و روزهايى چند او را از آب دهان مبارك خود غذا داد و زبان خود را براى مكيدن در دهان او مى نهاد. فاطمه بنت اسد مادر على - رضي الله تعالى عنها - گويد: چون او را بزادم پيامبر صلى الله عليه و آله و سلم او را على ناميد و آب دهان خود را در دهان او ريخت و زبان خويش در دهان او گذاشت وعلى پيوسته زبان حضرتش را مىمكيد تا به خواب