خواهد بود، آيا به اينها به جاى آنچه در دنيا دارى راضى هستى؟ گويد: آرى به خدا سوگند.
آن گاه ملك الموت گويد: بنگر، او مىنگرد و محمد وعلى و آل پاك آنها عليهم السلام را در برترين درجات بهشتى مى بيند، ملك الموت گويد: اين سروران و امامان خود را مى بينى؟ آنان در اينجا همنشين و مونس تو هستند، آيا بديشان به جاى آنچه در دنيا از آن جدا مى شوى خشنود نيستى؟ گويد: چرا به پروردگارم سوگند. امام فرمود: اين است معناى اين آيه: ان الذين قالوا ربناالله ثم استقاموا تتنزل عليهم الملائكة الا تخافوا ولاتحزنوا وابشروا بالجنة التى كنتم توعدون.
نحن اولياؤكم في الحيوة الدنيا وفي الاخرة ولكم فيها ماتشتهى انفسكم ولكم فيها ماتدعون نزلا من غفور رحيم، كه فرشتگان به آنان خطاب كنند: اموالى كه پيش رو داريد همه مال شماست، و نسبت به فرزندان و عيال و اموالى كه باز گذاشته ايد غم مخوريد كه آنچه در بهشت مى بينيد بدل آنهاست، اينها منزلهاى شماست و اينان انيس و همنشينان شمايند و ما هم در زندگى دنيا و آخرت دوستان شماييم، و هر چه در بهشت ميل كنيد براى شما آماده است و آنچه درخواست كنيد فراهم است، و همه اينها پذيرايى خداى آمرزگار مهربان است. (1) 3 - يا ايتها النفس المطمئنة ارجعى الى ربك راضية مرضية، فادخلى في عبادى وادخلى جنتى. (2) (اى جان آرام يافته، به سوى خدايت باز گرد خشنود و پسنديده، پس به ميان بندگانم درآى، و به بهشتم درآى).