امير مؤمنان على عليه السلام فرمود: (اى دنيا، من تو را سه طلاقه كرده ام، مرا به تو نيازى نيست). و خدا درباره او اين آيه فرستاد: (اين سراى آخرت را براى كسانى قرار داده ايم كه در زمين در جستجوى برترى و فساد نيستند). (1) حجاج گفت: آفرين اى حره، او را به چه دليل بر عيسى بن مريم عليه السلام برترى مى دهى؟ گفت: خداى متعال او را برترى داده آنجا كه فرموده: (خداوند (در قيامت) گويد: اى عيسى بن مريم، آيا تو به مردم گفتى كه من و مادرم را به جاى خداى يكتا به خدايى گيريد؟ عيسى گويد: پاك خدايا، مرا نرسد كه آنچه حق من نيست بگويم، اگر آن را گفته بودم تو مى دانستى، زيرا تو از باطن من باخبرى اما من از راز تو آگاه نيستم، كه تو بسى داناى نهانهايى. من چيزى جز آنچه تو مرا فرمودى به آنان نگفتم). (2) در اين جا حضرت عيسى عليه السلام آنان را مجازات نكرد و داورى را به روز قيامت تأخير انداخت، اما على بن ابى طالب كه وقتى فرقه نصيريه درباره او اعتقاد باطل كردند (3) حضرت آنان را كشت و داورى درباره آنان را به تأخير نيفكند. اين بود فضائل آن حضرت كه با فضائل ديگران قابل قياس نيست.
حجاج گفت: آفرين اى حره، از عهده پاسخ بر آمدى، اگر پاسخ درست نمى دادى همان كه گفتم مى شد (گردنت را مى زدم). آن گاه به او جايزه وصله اى داد و او را به نحو شايسته اى مرخص نمود. خدا حره را بيامرزد. (4)