بارالها، ما به تو و همه پيامبران تو و به محمد صلى الله عليه و آله و سلم و دين او گرويديم و از نورى كه با او فرود آمده پيروى نموديم.
خداوندا، باور دارم كه وعده تو درست است و گفتارت راست، و رستاخيز بى گمان فرا خواهد رسيد و ترديدى در آن نيست.
خداى من، مولايم، سرورم، ما را از واليان دين و حاميان آيين و حجتهاى تو بر آفريدگانت اين خبر رسيده است كه: (هر كه نسيم آرام بخش دوستى ما خاندان را در قلب خود مى يابد مادر خود را فراوان دعا كند)، اى پروردگار و مولاى من، به نامهاى نيكويت سوگند كه من چنين نسيمى را در خويش احساس مى كنم، خداوندا، به جود و منت و رحمتت، پدر و مادر مرا بيامرز و آنان را به پاس تربيت صحيح من در كودكى در آغوش مهر و رحمت خويش جاى ده.
خداوندا، من آن گويم كه آن شاعر عاشق على عليه السلام گفت:
لاعذب الله امى إنها شربت * حب الوصى وغذتنيه باللبن وكان لي والد يهوى أباحسن * وصرت من ذي وذاأهوى أباحسن (مادرم را عذاب خدا در نگيراد كه جام عشق على پيمود و از راه شير به كام منش فرو ريخت. و پدرى داشتم شيفته ابو الحسن على، و مرا شيفتگى على از اين پدر و مادر به ارث است).
خداوندا، مولايم، سرورم، بزرگ استادم آية الله مولى على معصومى همدانى، آن عارف آگاه را غريق رحمت خود ساز كه علامه روزگار خود بود و مركز دايره درس فقه و عشق خاندان رسالت. آمين يا رب العالمين.
خداوندا، اين نوشته ناچيز را به نشانه خلوص گير، و آن را ذخيره روز بى كسى من ساز، اى آفريدگار بندگان، كه تويى كريم و بخشنده و بهترين كسى كه دست نياز به درگاه او بر آرند و نيازمندان را با دست پر روانه سازد، اى مهربان ترين مهربانان.
اين بنده گنهكار و خاك پاى ولايت مندان ائمه اطهار، احمد رحمانى همدانى گويد: خداوند تكاليفى را بر عهده ما نهاد نه از آن رو كه نيازى به آن داشت چرا