همهء چيزها را براى او آفريده مى فرستد " 12 " آن كه به قوت از جنوب خواهد آمد و بتان و بت پرستان را هلاك خواهد نمود " 13 " و تسلط شيطان را بر بشر انتزاع خواهد فرمود " 14 " و به رحمت خدا براى خلاصى آنان كه به او ايمان آوردند خواهد آمد " 15 " و آن كه به سخن او ايمان آورد مبارك خواهد شد.
فصل نود و هفتم " 1 " و با اين كه من لائق نيستم كه بند كفش او را باز كنم به نعمت و رحمت خدا رسيده ام كه او را ببينم.) براى اثبات بشارات تورات و انجيل كفايت مى كند كه رسول خدا (صلى الله عليه وآله و سلم) يهود و نصارى واحبار وقسيسين و سلاطين آنها را به اسلام دعوت كرد، و با اعتقاد يهود كه گفتند (عزير ابن الله) (1) و با اعتقاد نصارى كه گفتند (إن الله ثالث ثلاثة) (2) در افتاد، و با كمال صراحت اعلان كرد كه من همانم كه در تورات و انجيل به من بشارت داده شده است. (الذين يتبعون الرسول النبى الامى الذي يجدونه مكتوبا عندهم في التوراة والانجيل) (3) (وإذ قال عيسى ابن مريم يا بني إسرائيل إني رسول الله إليكم مصدقا لما بين يدى من التوراة ومبشرا برسول يأتي من بعدي اسمه أحمد) " (4) اگر آن چنان نبود كه ادعا فرمود، آيا ممكن بود كه آن حضرت در مقابل آن دشمنانى كه سلطنت معنوى و مادى خود را در خطر مى ديدند، و در جستجوى هر نقطهء ضعفى بودند، با اين قاطعيت اعلان كند؟
واحبار وقسيسين و علماى يهود و نصارى و سلاطين كه به هر حربه اى در مقابله با آن حضرت متوسل شدند، تا جايى كه از جنگ و مباهله عاجز شده، و به جزيه تن در دادند، چگونه در مقابل اين ادعا بيچاره شدند، و نتوانستند به انكار اين ادعا تمام گفته هاى آن حضرت را باطل كنند!