مالى كه بخشيده از اصل تركه خارج نمايند - چنانچه در مسألهء " 2308 " گذشت - ولى مالى را كه وصيت كرده از ثلث خارج كنند.
مسأله 2774 - اگر وصيت كند كه ثلث مال او را نفروشند و عايدى آن را به مصرفى برسانند، بايد مطابق گفتهء او عمل نمايند.
مسأله 2775 - اگر در مرضى كه به آن مرض مىميرد، بگويد به كسى بدهكار است، چنانچه متهم باشد كه براى ضرر زدن به ورثه گفته است، بايد مقدارى را كه معين كرده از ثلث او بدهند، و اگر متهم نباشد اقرار او نافذ است و بايد از اصل مالش بدهند.
مسأله 2776 - كسى را كه انسان وصيت مى كند چيزى به او بدهند لازم نيست در حال وصيت وجود داشته باشد، پس اگر وصيت كند به بچه اى كه ممكن است فلان زن به او آبستن شود چيزى بدهند اگر آن بچه پس از مرگ موصى موجود باشد لازم است آن چيز را به او بدهند، و اگر موجود نباشد در صورتى كه از وصيت موصى يا قرائن ديگرى استفاده شود كه نظر موصى در صورت نبود آن بچه صرف در مصرف ديگرى است بايد بر طبق نظرش عمل شود، و اگر نه وصيت باطل و به ورثه منتقل مى شود، و اگر وصيت كند كه چيزى از مال او بعد از مرگش مال كسى باشد پس اگر آن شخص وقت مرگ موصى موجود باشد وصيت صحيح و اگر نه باطل است و آنچه را كه براى او وصيت كرده به ورثه منتقل مى شود.
مسأله 2777 - اگر انسان بفهمد كسى او را وصى كرده - در غير تجهيز ميت كه حكم آن در مسالهء " 555 " گذشت - چنانچه به اطلاع وصيت كننده برساند كه براى انجام وصيت او حاضر نيست، لازم نيست بعد از مردن او به وصيت عمل كند، ولى اگر پيش از مردن او نفهمد كه او را وصى كرده، يا بفهمد و به او اطلاع ندهد كه براى عمل كردن به وصيت حاضر نيست، در صورتى كه مشقت نداشته باشد بايد وصيت او را انجام دهد، و اگر وصى پيش از مرگ موصى موقعى ملتفت شود كه موصى به واسطهء شدت مرض يا مانع ديگر نتواند به ديگرى