عضو فاسد پيكر خود بداند، و همچنان كه به علاج پاره ء تن خود مى پردازد، به معالجهء مبتلايان به مفاسد و امراض روحى بپردازد، و امر به معروف و ناهى از منكر نبايد غفلت كند كه شايد در صحيفهء عمل آن گناهكار حسنه اى باشد كه خدا او را به آن ببخشد، و در دفتر عمل خودش سيئه اى باشد كه او را به آن مؤاخذه كند.
مسأله 2078 - امر به معروف در مستحبات مستحب است.
خاتمه:
هر چند هر گناهى بزرگ است - چون عظمت و جلال و كبرياى خداوند، محدود به حدى نيست، پس نافرمانى خداوند متعال هم با توجه به اين كه معصيت خداوند على عظيم است، بزرگ است، و روايت شده: " نظر نكن به آنچه معصيت كردى، بلكه ببين چه كسى را معصيت كردى " - ولى در مقايسهء گناهان به يكديگر، بعضى بزرگتر و عذاب آن شديدتر است، و بر برخى از گناهان به طور صريح يا ضمنى، تهديد و وعيد به عذاب و آتش شده، و يا در روايات وارده از اهل بيت عصمت (عليهم السلام) از آنها تعبير به كبيره شده است، و به مقتضاى آيهء كريمهء - (ان تجتنبوا كبائر ما تنهون عنه نكفر عنكم سيئاتكم) - (اگر دورى كنيد از گناهان كبيره اى كه نهى شده ايد از آن، مىپوشانيم از شما بديها و سيئات شما را).
اجتناب از آنها موجب آمرزش گناهان ديگر است.
و بعضى از فقهاء (اعلى الله مقامهم) آنها را تا هفتاد و بعضى بيشتر از آن شمرده اند، و قسمتى از آنها كه بيشتر مورد ابتلاست ذكر مى شود:
1 - شرك و كفر به خداوند متعال، كه با هيچ گناه كبيره اى قابل قياس نيست.
2 - يأس و نااميدى از روح و رحمت خداوند متعال.
3 - امن از مكر خداوند متعال.
4 - قسم دروغ به خداوند متعال.
5 - انكار آنچه خداوند نازل فرموده است.
6 - محاربه با اولياى خداوند متعال.
7 - محاربه با خدا و رسول به قطع طريق و افساد در زمين.