سهوى كه براى قضاى تشهد فراموش شده به جا مى آورد، بايد خود را مثل موقع نماز بپوشاند، و احتياط مستحب آن است كه در موقع به جا آوردن سجده ء سهو در غير اين مورد نيز خود را بپوشاند.
مسأله 797 - اگر انسان عمدا يا از روى ندانستن - در صورتى كه در ياد گرفتن مسألهء كوتاهى كرده باشد - در نماز عورتش را نپوشاند، نمازش باطل است.
مسأله 798 - اگر شخص در بين نماز بفهمد كه عورت او پيداست، بايد فورا آن را بپوشاند، و بنابر احتياط واجب نماز را تمام كند و دوباره اعاده نمايد، ولى اگر بعد از نماز بفهمد كه در نماز عورت او پيدا بوده، نمازش صحيح است، و همچنين است اگر در اثناى نماز بفهمد كه قبلا عورتش پيدا بوده، در صورتى كه فعلا پوشيده باشد.
مسأله 799 - اگر لباس در حال ايستادن عورت را مى پوشاند ولى ممكن است در حال ديگر - مثلا در حال ركوع يا سجود - نپوشاند، چنانچه موقعى كه عورت او پيدا مى شود به وسيله اى آن را بپوشاند، نماز او صحيح است، ولى احتياط مستحب آن است كه با آن لباس نماز نخواند.
مسأله 800 - انسان مى تواند در حال نماز خود را با علف و برگ درختان بپوشاند، ولى احتياط مستحب آن است كه وقتى خود را با اينها بپوشاند كه چيز ديگر نداشته باشد.
مسأله 801 - اگر چيزى غير از گل ندارد كه عورت خود را با آن بپوشاند، بنابر احتياط واجب بين نماز اختيارى با پوشاندن عورت به گل و نماز اضطرارى عريان جمع كند.
مسأله 802 - اگر چيزى ندارد كه در نماز خود را با آن بپوشاند، چنانچه احتمال دهد كه تا آخر وقت پيدا مى كند، احتياط مستحب آن است كه نماز خود را تأخير بيندازد، و اگر چيزى پيدا نكرد، در آخر وقت مطابق وظيفه اش نماز بخواند، و مى تواند هم نماز خود را بخواند، و اگر تا آخر وقت چيزى پيدا نكرد نماز او صحيح است، و اگر پيدا كرد اعاده كند.