مسأله 764 - اگر در بين نماز عصر يقين يا اطمينان كند كه نماز ظهر را نخوانده است و نيت را به نماز ظهر برگرداند، چنانچه قبل از آن كه عملى انجام داده باشد يادش بيايد كه نماز ظهر را خوانده بوده بايد بقيهء نماز را به نيت نماز عصر بخواند و نمازش صحيح است، و همچنين در صورتى كه آنچه را انجام داده ركن نباشد، ولى در اين صورت بايد قرائت و ذكرى را كه به قصد نماز ظهر آورده بوده دوباره به قصد نماز عصر بياورد، و احتياط مستحب آن است كه در اين دو صورت نماز را به نيت عصر تمام كند و دوباره اعاده نمايد، و اگر آنچه را آورده ركعت يا ركوع يا دو سجده باشد بايد نماز عصر را اعاده نمايد.
مسأله 765 - اگر در نماز عشاء پيش از ركوع ركعت چهارم شك كند كه نماز مغرب را خوانده يا نه، چنانچه وقت به قدرى كم است كه بعد از تمام شدن نماز به مقدار يك ركعت هم وقت براى نماز عشاء باقى نمى ماند، بايد به نيت عشاء نماز را تمام كند و بنا بگذارد كه نماز مغرب را به جا آورده، و اگر به مقدار يك ركعت يا بيشتر وقت دارد، بايد نيت را به نماز مغرب برگرداند و نماز را سه ركعتى تمام كند، بعد نماز عشاء را بخواند.
مسأله 766 - اگر در نماز عشاء بعد از رسيدن به ركوع ركعت چهارم شك كند كه نماز مغرب را خوانده يا نه، در وسعت وقت نمازش باطل است، و بايد نماز مغرب و عشاء را بخواند، و همچنين است اگر به مقدار پنج ركعت وقت باشد، و چنانچه وقت كمتر از اين است نماز عشاء صحيح و بايد آن را تمام كند و بنا بگذارد كه نماز مغرب را به جا آورده است.
مسأله 767 - اگر انسان نمازى را كه خوانده احتياطا دوباره بخواند، و در بين نماز يادش بيايد نمازى را كه بايد پيش از آن بخواند نخوانده است، نمى تواند نيت را به آن نماز برگرداند، مثلا موقعى كه نماز عصر را احتياطا مى خواند، اگر يادش بيايد نماز ظهر را نخوانده است، نمى تواند نيت را به نماز ظهر برگرداند.
مسأله 768 - برگرداندن نيت از نماز قضا به نماز ادا، و از نماز مستحب به نماز واجب جايز نيست.