نماز شود، چنانچه بعد از نماز بفهمد كه تمام نماز را در وقت خوانده، نماز او صحيح است، و اگر بفهمد نماز را پيش از وقت خوانده يا نفهمد كه در وقت خوانده يا پيش از وقت، يا بعد از نماز بفهمد كه در بين نماز وقت داخل شده، نمازش باطل است.
مسأله 752 - اگر يقين يا اطمينان كند وقت داخل شده و مشغول نماز شود، و در بين نماز شك كند كه وقت داخل شده يا نه، نماز او باطل است، ولى اگر در بين نماز يقين يا اطمينان داشته باشد كه وقت داخل شده و شك كند كه آنچه از نماز خوانده در وقت بوده يا نه، نمازش صحيح است.
مسأله 753 - اگر وقت نماز به قدرى تنگ است كه به واسطهء به جا آوردن بعضى از كارهاى مستحب نماز مقدارى از آن بعد از وقت خوانده مى شود، بايد آن مستحب را به جا نياورد، مثلا اگر به واسطهء خواندن قنوت مقدارى از نماز بعد از وقت خوانده مى شود، بايد قنوت را نخواند.
مسأله 754 - كسى كه به اندازه ء خواندن يك ركعت نماز وقت دارد، نماز او ادا است، ولى نبايد عمدا نماز را تا اين وقت تأخير بيندازد.
مسأله 755 - كسى كه مسافر نيست، اگر تا غروب آفتاب به اندازه ء خواندن پنج ركعت نماز وقت دارد، بايد نماز ظهر و عصر هر دو را بخواند، و اگر كمتر وقت دارد بايد فقط نماز عصر را بخواند و بعد نماز ظهر را قضا كند، و همچنين كسى كه معذور نيست اگر تا نصف شب به اندازه ء خواندن پنج ركعت وقت دارد، بايد نماز مغرب و عشاء را بخواند، و اگر كمتر وقت دارد، بايد فقط عشاء را بخواند و بعد مغرب را، و احتياط واجب آن است كه مغرب را به نيت ما في الذمه بدون قصد ادا و قضا به جا آورد.
مسأله 756 - كسى كه مسافر است، اگر تا غروب آفتاب به اندازه ء خواندن سه ركعت نماز وقت دارد، بايد نماز ظهر و عصر را بخواند و اگر كمتر وقت دارد، بايد فقط عصر را بخواند و بعد نماز ظهر را قضا كند، و همچنين مسافرى كه معذور نيست اگر تا نصف شب به اندازه ء خواندن چهار ركعت نماز وقت دارد،