او واجب است.
مسأله 141 - اگر ورق قرآن يا چيزى كه احترام آن لازم است، - مثل كاغذى كه اسم خدا يا پيغمبر (صلى الله عليه وآله و سلم) يا يكى از معصومين (عليهم السلام) بر آن نوشته شده - در مستراح بيفتد، بيرون آوردن و آب كشيدن آن اگر چه خرج داشته باشد واجب است، و اگر بيرون آوردن آن ممكن نباشد، بايد به آن مستراح نروند تا يقين كنند آن ورق پوسيده است، و همچنين اگر تربت در مستراح بيفتد و بيرون آوردن آن ممكن نباشد، بايد تا وقتى كه يقين نكرده اند كه به كلى از بين رفته به آن مستراح نروند.
مسأله 142 - خوردن و آشاميدن چيز نجس و متنجس حرام است، و همچنين است خوراندن آن به ديگرى، ولى خوراندن متنجس به طفل يا ديوانه جايز است، و اگر خود طفل يا ديوانه متنجس را بخورد يا با دست نجس غذا را نجس كند و بخورد، جلوگيرى از او لازم نيست.
مسأله 143 - فروختن و عاريه دادن چيز نجسى كه قابل پاك شدن است اشكال ندارد، ولى بايد در صورتى كه طرف در معرض مثل خوردن و آشاميدن است نجاست آن را بگويد.
مسأله 144 - اگر انسان ببيند كسى چيز نجسى را مى خورد يا با لباس نجس نماز مى خواند لازم نيست به او بگويد.
مسأله 145 - اگر جايى از خانه يا فرش كسى نجس باشد و ببيند بدن يا لباس يا چيز ديگر كسى كه وارد خانهء او مى شود با رطوبت به جاى نجس رسيده است، در صورتى كه او سبب براى اين امر باشد و در معرض اين باشد كه نجاست به مأكول و مشروب سرايت كند بايد به آنان بگويد.
مسأله 146 - اگر صاحب خانه در بين غذا خوردن بفهمد غذا نجس است بايد به ميهمانها بگويد، اما اگر يكى از ميهمانها بفهمد لازم نيست به ديگران خبر دهد، ولى چنانچه طورى با آنان معاشرت دارد كه به واسطهء نجس بودن آنان خود او مثلا مبتلا به اكل وشرب نجس شود، بايد بعد از غذا به آنان بگويد.
مسأله 147 - اگر چيزى را كه عاريه كرده نجس شود، چنانچه صاحبش آن چيز را