آن متنجس به بول باشد در آب جارى و كر يك مرتبه شستن كفايت مى كند.
مسأله 161 - اگر بخواهند چيزى را كه به بول نجس شده با آب قليل آب بكشند، چنانچه يك مرتبه آب روى آن بريزند و از آن جدا شود، در صورتى كه بول در آن چيز نمانده باشد، يك مرتبهء ديگر كه آب روى آن بريزند پاك مى شود، ولى در لباس و فرش و مانند اينها بايد بعد از هر دفعه به فشار و مانند آن غسالهء آن بيرون آيد. (و غساله آبى است كه معمولا در وقت شستن و بعد از آن از چيزى كه شسته مى شود خود به خود يا به وسيلهء فشار و مانند آن مى ريزد.) مسأله 162 - اگر چيزى به بول پسر شيرخوارى كه غذا خور نشده نجس شود، چنانچه يك مرتبه آب روى آن بريزند كه به تمام جاهاى نجس آن برسد پاك مى شود، ولى احتياط مستحب آن است كه يك مرتبهء ديگر آب روى آن بريزند، و در لباس و فرش و مانند اينها فشار لازم نيست.
مسأله 163 - در متنجس به غير بول، كيفيت تطهير آن به آب قليل اين است كه با ازالهء عين نجاست، يك مرتبه آب روى آن بريزند و از آن جدا شود و احتياط واجب آن است كه آب ريختن بعد از ازالهء عين نجاست باشد، ولى در مثل لباس غسالهء آن به فشار و مانند آن بيرون آيد.
مسأله 164 - اگر حصير نجس را كه با نخ بافته شده بخواهند تطهير كنند، چه با آب كر يا جارى و چه با آب قليل، بايد با فشار و مانند آن غساله جدا شود.
مسأله 165 - اگر ظاهر گندم و برنج و صابون و مانند اينها نجس شود به فرو بردن در كر يا جارى پاك مى گردد، و اگر باطن آنها نجس شود، تطهير آنها مثل تطهير كوزه ء نجس است كه در مسألهء " 155 " گذشت.
مسأله 166 - اگر انسان شك كند كه آب نجس به باطن صابون رسيده يا نه، باطن آن پاك است.
مسأله 167 - اگر ظاهر برنج يا گوشت و مانند اينها به غير بول نجس شده باشد، چنانچه آن را در طشت پاك بگذارند و يك مرتبه آب روى آن بريزند و خالى كنند پاك مى شود و آن طشت هم پاك مى گردد، و در متنجس به بول دو مرتبه