مقصود اعلان امر مهمى است و آن جز ولايت امر - از معانى مولا و ولى - نيست.
3 - واحدى در اسباب النزول از ابى سعيد خدرى نقل كرده است، كه (يأيها الرسول بلغ مآ أنزل إليك من ربك، وإن لم تفعل فما بلغت رسالته والله يعصمك من الناس) (1)، روز غدير خم در شأن على بن ابى طالب نازل شده است ". (2) از اين آيهء كريمه استفاده مى شود آنچه رسول خدا (صلى الله عليه وآله و سلم) در شأن نزول آيه مأمور به تبليغ آن شده داراى دو جهت بوده است:
اول: آن كه به مرتبه اى از اهميت است كه خداوند متعال مى فرمايد: " اگر نكنى تبليغ رسالت نكرده اى. " دوم: آن كه در اين تبليغ خدا نگه دار تو است، كه روشن مى شود اظهار آنچه به تبليغ آن مأمور شده است كيد منافقينى را در پى دارد كه از اهل كتاب، ظهور آن حضرت و توسعهء حكومتش را شنيده بودند و به طمع رسيدن به اين مقام به آن حضرت گرويده بودند، و چنين امرى از معانى مولا جز ولايت امر امت نخواهد بود.
4 - خطيب بغداد از ابى هريره روايت كرده كه " گفت: كسى كه روز هجدهم ذى الحجه را روزه بگيرد براى او روزه ء شصت ماه نوشته مى شود، و آن روز غدير خم است، چون نبى (صلى الله عليه و سلم) دست على بن أبى طالب را گرفت، گفت: آيا من ولى مؤمنين هستم؟ گفتند: بلى يا رسول الله، گفت: هر كس من مولاى او هستم پس على مولاى اوست.
پس عمر بن الخطاب گفت: بخ بخ يا ابن أبى طالب، صبح كردى مولاى من و مولاى هر مسلمانى، پس خدا نازل كرد: (اليوم أكملت لكم دينكم). " (3) آنچه اكمال دين و اتمام نعمت خدا به اوست و دين اسلام به او پسنديده ء خدا مى شود تعيين معلم و مجرى احكام خداست.