جانب قبر حسين روى به او آورده و وداع كرد بعد از زيارت او را، و از جمله دعاهاى او اين بود:
يا الله يا الله... تا آخر دعاى مذكور مشهور به دعاى علقمه كه سابقا مذكور شد و در خاتمه باب ثانى با ترجمه و بيان مجددا ياد شود.
سيف بن عميره گويد: صفوان سؤال كردم و گفتم علقمة بن محمد اين دعا را براى ما از حضرت باقر روايت نكرد، بلكه همان زيارت را حديث كرد؟
صفوان گفت كه من وارد شدم با سيد خودم صادق آل محمد عليهم السلام به اين مكان پس چنان كرد كه ما كرديم در زيارت خودمان و دعا كرد به اين دعا هنگام وداع بعد از اينكه دو ركعت نماز گذاشت چنانچه ما نماز گذاشتيم، و وداع كرد چنانچه ما وداع كرديم، بعد از آن صفوان گفت كه حضرت صادق عليه السلام به من فرمود كه مواظب باش اين زيارت را، و بخوان او را كه من ضمانت دارم بر خداى تعالى براى هر كه زيارت كند به اين زيارت و دعا كند به اين دعا از قريب يا بعيد اينكه زيارتش مقبول شود و سعيش مشكور و سلامش به آن حضرت و اصل شود و محجوب نماند و حاجت او قضا شود هر چقدر بزرگ و عظيم باشد، و او را خائب ننمايد.
اى صفوان اين زيارت را با اين ضمان از پدرم شنيدم، و پدرم از پدرش على بن الحسين عليهما السلام شنيده با همين ضمان، وعلى بن الحسين عليهما السلام از حسين عليه السلام با همين ضمان، و حسين عليه السلام از برادرش حسن عليه السلام با همين ضمان وحسن از پدرش امير المؤمنين عليه السلام با همين ضمان، وامير المؤمنين از رسول خداى صلى الله عليه وآله با همين ضمان، و رسول خداى از جبرئيل عليه السلام با همين ضمان، و جبرئيل از خداى عز وجل با همين ضمان، و به تحقيق كه خداى عز وجل سوگند ياد كرده كه هر كه زيارت كند حسين را به اين زيارت از نزديكى يا دورى