علقمه گفت: امام فرمود اى علقمه چون نماز كنى بعد از اينكه اشاره كنى به جانب او به سلام بگوى وقت ايما كردن بعد از اينكه تكبير بگوئى اين قول را - يعنى زيارت آتيه را - كه اگر بگوئى او را دعا كرده اى به آنچه دعا كنند به او زائران حسين از ملائكه، و بنويسد خداى براى تو هزار هزار درجه، و ماننده آنان شوى كه با حسين عليه السلام به درجه شهادت رسيدند، تا اينكه شريك شوى ايشان را در درجاتشان آنگاه شناخته نشوى الا در شهدائى كه با او شهيد شدند، و نوشته شود براى تو ثواب زيارت هر نبى و هر رسول و زيارت هر كه زيارت كرده حسين عليه السلام را از آن روز كه كشته شده، سلام الله عليه وعلى أهل بيته.
بعد از اين عبارت زيارت و لعن و سلام و دعاى سجده بالتمام مذكور است به وجهى كه نوشتيم و تدريجا در اثناى باب ثانى نيز مذكور مىشود.
علقمه گويد كه حضرت باقر عليه السلام فرمود: اگر بتوانى زيارت كنى حسين عليه السلام را هر روز به اين زيارت چنان كن كه تو راست جميع اين ثوابها.
و روايت كرده محمد بن خالد الطيالسى از سيف بن عميره كه من با صفوان ابن مهران جمال و جماعتى از اصحاب ما رفتيم به نجف بعد از خروج حضرت صادق عليه السلام از حيره به جانب مدينه، چون ما از زيارت فارغ شديم صفوان روى خود را به جانب قبر سيد الشهداء عليه السلام كرد و با ما گفت حسين عليه السلام را از اين مكان زيارت كنيد، از نزديك سر مقدس امير المؤمنين عليه السلام، از اينجا كه صادق آل محمد عليهم السلام نيز چنين كرد گاهى كه من در خدمتش بودم.
سيف گويد: پس بخواند صفوان زيارتى كه علقمه بن محمد از باقر علوم النبيين عليه السلام روايت كرده بود در روز عاشورا، آنگاه دو ركعت نماز كرد نزد سر امير المؤمنين عليه السلام و وداع گفت از پى او امير المؤمنين را و اشاره كرد به