و به خصوص زيارت عاشوراء آيينه روحش را شفافيت ديگرى بخشيده، و ديده درون و برونش در بيدارى و خواب ناظر اعتاب نورانى و عوالم روحانى گرديد، و آن مهربان مادرى كه با تربيت تمام فرزندان خويش و تقديم به حوزه هاى علميه مقدسه قم، نجف، اصفهان دين خود را به اسلام و روحانيت ادا نمود.
و سرانجام صبحگاهان يكشنبه (1) وقى كه منادى حق فرياد به شتاب بسوى رستگارى (حي على الفلاح) را سر ميداد، نداى " دع نفسك " و " ارجعي الى ربك راضية مرضية وادخلي في عبادي وادخلي جنتي " را لبيك گفت، و به هنگام اذان ظهر غسل تشرف به حريم قدس همراه با خواندن زيارت عاشوراء و ذكر " يا زهراء " به او داده شد.
و با غروب آفتاب، پيكر مطهرش در ميان بدرقه ديدگان اشك آلود و گريان نقاب تراب دركشيد (2).
و مثال برزخيش بحاير حسيني راه يافت سرزمينى كه هرگاه ياد از او مىكرد با چشم گريان و اشك ريزان طائر روحش بسوى آن حرم أمن پر مىزد - روحش شاد و آرامگاهش منور.