و ملائك هفت آسمان و زمين را و آنچه در آنها است در برابر اين همه عظمت و بزرگوارى، و از خود گذشتگى به تعظيم واداشت، تا به حكمتى كه در خلقت آدمى مقدر فرموده پى برده و پى برند، و جز به چشم عنايت، بر اين مخلوق عزيز خداوندى ننگرند.
و سلام و تحيات فراوان بر روان پاك دلباخته‌گان وشيفته‌گان راهش، پيش تازان و رهبران بزرگ از آدم تا خاتم، و اوصياء بويژه اشرف آنان امام امير المؤمنين و اوصياء گرامش مناديان راستين كربلا و عاشوراء كه جهان بشريت را پيش از وقوع چنين حادثه بزرگى با خبر ساخته بودند، تا شيفته‌گان حضرت أبى عبد الله آگاهانه به يارى او برخاسته، و با نداى توحيد ونفى شرك ونفاق، و وابستگى به دون صفتان، از ايثار جان در راه او نپرهيزند، تا در حريم قرب خداوندى بار يابند.
و درود و ثناء بر اصحاب فداكار آن حضرت كه عاشقانه از همه سو باز آمده و به دو پرداختند، و در روز عاشوراء چنان حماسه‌اى ساختند كه تا ابد هرگز روى زوال نبينند، و گرد فراموشى و غبار گذشت زمان بر چهره منور آنان ننشيند، كه سوداى عشق خطير، و كار عاشقان پاكباز حضرت احديت خطيرتر.
و حمد و سپاس بىحد بر خداوند كريمى كه توفيق نگارش كتاب ارجمند (مناديان راستين كربلاء و عاشوراء) را نصيبم كرد تا در زمره محبان حضرتش قرار گيرم، و از روى اخلاص توانم زمزمه كرد:
درون شعله چو پروانه سوختم اى دوست * بدين اميد كه از عاشقان حساب شوم آرى اگر توفيق نشر اين اثر را پيدا كنم توانسته‌ام دسته گل شادابى را - كه نه با گذشت زمان پژمرده، و نه بر اثر دمسردى دى و بهمن افسرده گردد - به