اين تمحل نمى كند چه فرموده: اگر بتوانى زيارت او را هر روز از عمرت به اين زيارت بكن چنانچه سابقا اشاره رمزى به اين فرق شد.
و اما در ذيل خبر صفوان فرموده هرگاه تو را حاجتى رسد بخوان اين زيارت را به هر جا كه باشى، و دعا كن به اين دعا و سؤال كن از خداى حاجت خود را كه برآورده شود.
و اين هر دو فقره نصند در عموم، بلكه ثانى اقوى است، چه در اول لفظ " يوم " دارد كه به ظاهر مخصوص به روز است، و اثبات اراده مطلق وقت محتاج به تجشم كلفت استدلال و استشهاد است، و اين اگر چه به حمد الله سهل است، ولى در خبر صفوان است " اذا حدث لك حاجة ".
و اين اطلاق شرط يا شرطيت بنابر اختلاف مقرر در اصول شامل جميع اوقات است، و از اينجا اشكالى متولد مىشود كه در فقره زيارت شريفه در دو جا ذكر شده كه " هذا يوم " (1) و ظاهر او اشاره به يوم حاضر است، و اين در غير روز عاشوراء صحيح نيست، و از اين جهت در (زاد المعاد) و (تحفة الزائر) مروج مجلسي مذكور است كه از اين ترخيص استفاده مىشود كه جايز است كه اين لفظ را تبديل كند و بجاى او " يوم قتل الحسين " بگويند.
اين مطلب از چند وجه محل نظر است:
اول: اينكه بسيار بعيد مىنمايد كه اين لفظ بايد بدل شود، و در اين اخبار مكرره كه در فضل او روايت شده ابدا اشعارى وايمائى به اين تغيير نشده باشد و احتمال اينكه نفس ترخيص كافى است در جواز تبديل محل منع است، چنانچه ظاهر مىشود، وارباب نظر البته مىدانند كه اين از قبيل " اسماعيل يشهد أن لا إله الا الله " نيست، چه در آنجا بر خصوصيت آن عمل و فضل او دليلى