سپس فرمود: و حسن و حسين پس از پدرشان امام امت من و سروران اهل بهشت اند، و مادرشان سرور زنان همه جهانهاست، و پدرشان سرور اوصياست، و از نسل حسين نه امام خواهد بود كه نهمين آنان قائم از فرزندان من است، فرمانبرى از آنان فرمانبرى از من است و نافرمانى آنان نافرمانى من است، از منكران فضل آنان و كسانى كه پس از من حرمت آنان را مىشكنند به خدا شكوه مى برم، و خدا بس است كه دوست و ياور خاندان من و پيشوايان امتم و انتقام گيرنده از منكران حق آنان باشد. (1) 18 - على عليه السلام فرمود: رسول خدا صلى الله عليه و آله و سلم مرا به جنگ با ناكثين (پيمان شكنان:
مردم بصره در جنگ جمل) وقاسطين (متجاوزان: معاويه و اهل شام در جنگ صفين) ومارقين (از دين بيرون شدگان: خوارج نهروان) امر فرموده است. (2) 19 - رسول خدا صلى الله عليه و آله و سلم فرمود: هر كه من مولاى اويم پس على مولاى او است، خداوندا، دوست بدار هر كه او را دوست بدارد، و دشمن بدار هر كه او را دشمن دارد، و ياور كسى باش كه او را يارى دهد، و تنها و بى ياور گذار كسى را كه او را تنها و بى ياور گذارد. (3) 20 - داود بن رشيد گويد: پدرم گفت: روزى نزد مهدى عباسى بودم و ياد على به ميان آمد، مهدى گفت: پدرم از جدم از پدرش، از ابن عباس رضى الله عنه روايت كرد كه رسول خدا صلى الله عليه و آله و سلم فرمود: (اى على، تو عبقرى (اهل بيت) آنان هستى).
مهدى گفت: يعنى سيد و سرور آنان مى باشى. (4)