12 - رسول خدا صلى الله عليه و آله و سلم فرمود: هر كه با خاندان من ستم روا دارد و با آنان كشتار كند و دشمن را بر ضد آنان يارى دهد و به آنان ناسزا گويد، چنين كسانى در آخرت هيچ بهره اى (از بهشت) ندارند، و خدا (از قهر) با آنان سخن نگويد، و (از آلودگيها) پاكشان نسازد، و آنان را عذابى دردناك خواهد بود. (1) 13 - رسول خدا صلى الله عليه و آله و سلم فرمود: بهشت حرام گرديده است بر كسى كه به خاندان من ستم كند و مرا درباره خاندانم بيازارد. و هر كه با يكى از فرزندان عبد المطلب نيكى كند و او تلافى نكند من خود فرداى قيامت هنگام ديدار او تلافى خواهم كرد. (2) 14 - رسول خدا صلى الله عليه و آله و سلم فرمود: در قيامت سواره اى جز ما نيست، ما چهار نفريم. مردى از انصار برخاست و گفت: پدر و مادرم فدايت باد آنان كيستند؟
فرمود: من بر مركب خدا (براق) سوارم، برادرم صالح بر همان شتر خدا كه پى شد، عمويم حمزه بر شتر عضباى من، و برادرم على بر شترى از شتران بهشت و لواى حمد به دست او است، ندا كند: (لا إله ا لا الله، محمد رسول الله). آدميان گويند:
اين نيست مگر فرشته اى مقرب يا پيامبرى مرسل يا يكى از حاملان عرش.
فرشته اى از باطن عرش به آنان پاسخ دهد: اى مردمان، اين فرشته اى مقرب و پيامبرى مرسل و يكى از حاملان عرش نيست، اين على بن ابى طالب است. (3) 15 - رسول خدا صلى الله عليه و آله و سلم فرمود: خداوند مى فرمايد: هر كه به من و به پيامبرم و به وليم ايمان آورد او را به بهشت در آورم، هر كار كه كرده باشد. (4)