ظلمى از او سر زده مستجاب نيست، بلكه امامت مطلقه به حكم عقل و شرع مشروط به طهارت و عصمت مطلقه است.
آيهء سوم: (يأيها الذين ءامنوا أطيعوا الله وأطيعوا الرسول وأولى الامر منكم). (1) در اين آيهء كريمه اولى الامر بر رسول عطف شده، و هر چند عطف در قوه ء تكرار (اطيعوا) است، ولى اكتفا به يك (اطيعوا) در هر دو نشان مى دهد كه وجوب اطاعت اولى الامر با وجوب اطاعت رسول اكرم (صلى الله عليه وآله و سلم) از يك سنخ و يك حقيقت است، و مانند اطاعت رسول - بدون قيد و شرطى در وجوب، و بدون حدى در واجب - لازم است، و چنين وجوبى بدون عصمت ولى امر ممكن نيست، چون اطاعت هر كس مقيد به عدم مخالفت فرمان او با فرمان خداست، و به جهت اين كه فرمان معصوم به مقتضاى عصمت مخالف فرمان خدا نيست، وجوب اطاعتش مقيد به قيدى نيست.
با اعتراف به اين كه امامت، خلافت رسول است در به پا داشتن دين وحفظ حوزه ء ملت، به گونه اى كه پيروى او بر تمام امت واجب است، (2) و به مقتضاى (ان الله يأمر بالعدل والإحسان) (3) و (يأمرهم بالمعروف وينهاهم عن المنكر) (4) اگر ولى امر معصوم نباشد، اطاعت مطلقهء او مستلزم امر خدا به ظلم و منكر، و نهى خدا از عدل و معروف است.
گذشته از اين، اگر ولى امر معصوم نباشد، مى شود كه فرمان او بر خلاف فرمان خدا و رسول باشد، كه در اين صورت امر به اطاعت خدا و پيغمبر و امر به اطاعت ولى امر، امر به ضدين و محال است.
نتيجه آن كه امر به اطاعت اولى الامر بدون قيد و شرط دليل بر عدم تخلف امر آنان از امر خدا و رسول است، و اين خود شاهد عصمت ولى امر است.
و تعيين معصوم جز از طرف عالم السر والخفيات ممكن نيست.