آن تمام مى شود، واجب است نماز را در هواپيما به آن طرفى كه علم دارد قبله در آن طرف است به جا آورد، و اگر علم ندارد به هر طرفى كه گمان دارد قبله است نماز را بخواند، و اگر گمان هم ندارد مى تواند به هر طرف كه بخواهد نماز بخواند، اگر چه احتياط مستحب آن است كه به چهار طرف نماز بخواند، و اگر اصلا تمكن از نماز به سوى قبله ندارد اين شرط از او ساقط است.
مسأله 2910 - اگر كسى هواپيمايى سوار شود كه سرعت حركت آن برابر سرعت حركت زمين باشد و از طرف شرق به سوى غرب حركت كند و مدتى به دور زمين بگردد، بنابر احتياط واجب در هر بيست و چهار ساعت نمازهاى پنجگانهء خود را انجام دهد و قضاى آن نماز و روزه را هم به جا آورد.
و اگر سرعت حركت هواپيما دو برابر سرعت حركت زمين باشد واجب است نماز صبح را موقع طلوع فجر، و ظهر و عصر را موقع زوال آفتاب، و مغرب و عشا را موقع غروب به جا آورد.
و اگر سرعت حركت به حدى باشد كه در هر سه ساعت - مثلا - يك بار دور زمين مى گردد، بنا بر احتياط واجب نمازها را در موقع طلوع فجر و زوال آفتاب و غروب بخواند، و در هر بيست و چهار ساعت هم يك بار ديگر پنج نماز را به جا آورد.
و اگر هواپيما از غرب به سوى شرق حركت كند، در صورتى كه حركت او برابر و يا كندتر از حركت زمين باشد، واجب است نمازها را در موقع طلوع فجر و زوال آفتاب و غروب به جا آورد.
و اگر سرعت هواپيما بيشتر از حركت زمين باشد به حدى كه - مثلا - در هر سه ساعت يك بار دور زمين مى گردد احتياط گذشته مراعات شود.
مسأله 2911 - كسى كه وظيفهء او روزه گرفتن در مسافرت است، مانند كسانى كه سفر شغل آنان مى باشد، اگر پس از طلوع صبح و نيت روزه با هواپيما به محل ديگرى مسافرت كند كه در آنجا صبح نشده باشد، به جا آوردن مفطرات براى او جايز است.