قصد قرائت قرآن بخواند.
مسأله 989 - اگر عمدا سوره را پيش از حمد به قصد جزئيت بخواند نمازش باطل است، و اگر اشتباها بخواند و در بين آن يادش بيايد، بايد سوره را رها كند و بعد از خواندن حمد، سوره را از اول بخواند.
مسأله 990 - اگر حمد و سوره يا يكى از آنها را فراموش كند و بعد از رسيدن به ركوع بفهمد، نمازش صحيح است.
مسأله 991 - اگر پيش از آن كه براى ركوع خم شود بفهمد كه حمد و سوره را نخوانده، بايد بخواند، و اگر بفهمد سوره را نخوانده، بايد فقط سوره را بخواند، ولى اگر بفهمد حمد تنها را نخوانده، بايد اول حمد و بعد از آن دوباره سوره را بخواند، و نيز اگر خم شود و پيش از آن كه به ركوع برسد بفهمد حمد و سوره، يا سوره ء تنها، يا حمد تنها را نخوانده، بايد بايستد و به همين دستور عمل نمايد.
مسأله 992 - اگر در نماز واجب يكى از چهار سوره اى را كه آيهء سجده دارد و در مسألهء " 361 " گذشت، عمدا بخواند، واجب است بعد از قرائت آيهء سجده سجده ء تلاوت را به جا آورد، و در اين صورت بنابر احتياط واجب نماز را تمام كند و اعاده نمايد، و همچنين است اگر معصيت كرد و به جا نياورد.
مسأله 993 - اگر اشتباها مشغول خواندن سوره اى شود كه سجده ء واجب دارد، چنانچه پيش از رسيدن به آيهء سجده بفهمد، بايد آن سوره را رها كند و سوره ء ديگر بخواند، و اگر بعد از خواندن آيهء سجده بفهمد، احتياطا به سجده اشاره نموده و سوره را تمام كند، و سوره ء ديگرى هم به قصد قربت مطلقه - يعنى اگر وظيفه اش سوره ء ديگرى است اين همان باشد و اگر نه به عنوان قرائت قرآن باشد - بخواند، و بعد از نماز بايد سجده ء آن را به جا آورد.
مسأله 994 - اگر در نماز آيهء سجده را گوش دهد، نمازش صحيح است، و به قصد سجده ء تلاوت اشاره كند، و بنابر احتياط مستحب بعد از نماز به نحو متعارف هم سجده ء آن را به جا آورد.
مسأله 995 - در نماز مستحبى خواندن سوره لازم نيست، اگر چه آن نماز به