مسأله 939 - اذان و اقامهء نماز جماعت را بايد مرد بگويد، ولى در نماز جماعت زنان اگر زن اذان و اقامه بگويد كافيست.
مسأله 940 - اقامه بايد بعد از اذان گفته شود، و اگر قبل از اذان گفته شود صحيح نيست، و نيز در اقامه معتبر است كه در حال ايستادن و طهارت از حدث (با وضو يا غسل يا تيمم) باشد.
مسأله 941 - اگر جمله هاى اذان و اقامه را بدون ترتيب بگويد، مثلا " حي على الفلاح " را پيش از " حي على الصلاة " بگويد، بايد از جايى كه ترتيب به هم خورده دوباره بگويد.
مسأله 942 - بايد بين اذان و اقامه فاصله ندهد، و اگر بين آنها به قدرى فاصله دهد كه اذانى را كه گفته اذان اين اقامه حساب نشود، مستحب است دوباره اذان و اقامه را بگويد، و نيز اگر بين اذان و اقامه و بين نماز به قدرى فاصله دهد كه اذان و اقامهء آن نماز حساب نشود، مستحب است دوباره براى آن نماز اذان و اقامه بگويد.
مسأله 943 - اذان و اقامه بايد به عربى صحيح گفته شود، پس اگر به عربى غلط بگويد، يا به جاى حرفى حرف ديگر بگويد، يا مثلا ترجمهء آنها را به فارسى بگويد، صحيح نيست.
مسأله 944 - اذان و اقامه بايد بعد از داخل شدن وقت نماز گفته شود، و اگر عمدا يا از روى فراموشى پيش از وقت بگويد باطل است.
مسأله 945 - اگر پيش از گفتن اقامه شك كند كه اذان گفته يا نه، بايد اذان را بگويد، ولى اگر مشغول اقامه شود و شك كند كه اذان گفته يا نه، گفتن اذان لازم نيست.
مسأله 946 - اگر در بين اذان يا اقامه پيش از آن كه قسمتى را بگويد شك كند كه قسمت پيش از آن را گفته يا نه، بايد قسمتى را كه در گفتن آن شك كرده بگويد، ولى اگر در حال گفتن قسمتى از اذان يا اقامه شك كند كه آنچه پيش از آن است گفته يا نه، گفتن آن لازم نيست.
مسأله 947 - مستحب است انسان در موقع اذان گفتن رو به قبله بايستد - و اين