واسطهء خوردن دوا ضررى به مريض برسد يا بميرد، طبيب ضامن نيست.
مسأله 2234 - هرگاه طبيب به مريض بگويد: (اگر ضررى به تو برسد ضامن نيستم) در صورتى كه حاذق بوده و دقت و احتياط خود را بكند و به مريض ضررى برسد يا بميرد، طبيب اگر چه به دست خود دوا داده باشد ضامن نيست.
مسأله 2235 - مستأجر و كسى كه چيزى را اجاره داده، با رضايت يكديگر مى توانند معامله را به هم بزنند، و نيز اگر در اجاره شرط كنند كه هر دو يا يكى از آنان حق به هم زدن معامله را داشته باشند، مى توانند مطابق قرارداد اجاره را به هم بزنند.
مسأله 2236 - اگر اجاره دهنده يا مستأجر بعد از اجاره بفهمد كه مغبون شده است، مى تواند اجاره را به هم بزند، ولى اگر در عقد اجاره شرط كنند كه اگر مغبون هم باشند حق به هم زدن معامله را نداشته باشند، نمى توانند اجاره را به هم بزنند.
مسأله 2237 - اگر چيزى را اجاره دهد و پيش از آن كه تحويل دهد كسى آن را غصب نمايد، مستأجر مى تواند اجاره را به هم بزند، و چيزى را كه به اجاره دهنده داده پس بگيرد، يا اجاره را به هم نزند و اجاره ء مدتى را كه در تصرف غصب كننده بوده به ميزان معمول كه اجرة المثل است از او بگيرد، پس اگر حيوانى را يك ماهه به ده تومان اجاره نمايد و كسى آن را ده روز غصب كند واجرة المثل ده روز آن پانزده تومان باشد، مى تواند پانزده تومان از غصب كننده بگيرد.
مسأله 2238 - اگر چيزى را كه اجاره كرده تحويل بگيرد و بعد ديگرى آن را غصب كند، نمى تواند اجاره را به هم بزند، و فقط حق دارد كرايهء آن چيز را به مقدار اجرة المثل از غصب كننده بگيرد.
مسأله 2239 - اگر پيش از آن كه مدت اجاره تمام شود ملك را به مستأجر بفروشد، اجاره به هم نمى خورد، و مستأجر بايد مال الاجاره را بدهد، و همچنين است اگر آن را به ديگرى بفروشد.
مسأله 2240 - اگر پيش از ابتداى مدت اجاره ملك به طورى خراب شود كه هيچ قابل استفاده نباشد، يا قابل استفاده اى كه براى آن اجاره داده شده نباشد، اجاره باطل مى شود، و پولى كه مستأجر به صاحب ملك داده به او بر مى گردد، و اگر