آنچه مخلوط شده به قدرى كم باشد كه عرف مردم آن را گندم خالص بدانند، اشكال ندارد.
مسأله 2044 - اگر فطره را از جنس معيوب بدهد، بنابر احتياط واجب كافى نيست.
مسأله 2045 - كسى كه فطره ء چند نفر را مى دهد، لازم نيست همه را از يك جنس بدهد، مثلا اگر فطره ء بعضى را گندم و فطره ء بعضى ديگر را جو بدهد، كافيست.
مسأله 2046 - كسى كه نماز عيد فطر مى خواند، بنابر احتياط واجب فطره را پيش از نماز عيد بدهد، ولى اگر نماز عيد نمى خواند، مى تواند دادن فطره را تا ظهر تأخير بيندازد.
مسأله 2047 - اگر به نيت فطره مقدارى از مال خود را كنار بگذارد و تا ظهر روز عيد به مستحق ندهد، هر وقت آن را مى دهد، نيت فطره نمايد.
مسأله 2048 - اگر موقعى كه دادن زكات فطره واجب است، فطره را ندهد و كنار هم نگذارد، بعد - بنابر احتياط واجب - به نيت آنچه شارع مقدس از او خواسته فطره را بدهد.
مسأله 2049 - اگر فطره را كنار بگذارد، نمى تواند آن را براى خودش بردارد و مالى ديگر را براى فطره بگذارد.
مسأله 2050 - اگر انسان مالى داشته باشد كه قيمتش از فطره بيشتر است، چنانچه فطره را ندهد و نيت كند كه مقدارى از آن مال براى فطره باشد كه مشترك باشد بين خودش و فطره اشكال دارد، ولى اگر بخواهد همهء آن را به فقير بدهد اشكال ندارد.
مسأله 2051 - اگر مالى را كه براى فطره كنار گذاشته از بين برود، چنانچه دسترسى به فقير داشته و دادن فطره را تأخير انداخته، بايد عوض آن را بدهد، و اگر دسترسى به فقير نداشته و در حفظ آن كوتاهى نكرده ضامن نيست.
مسأله 2052 - اگر در محل خودش مستحق پيدا شود، احتياط واجب آن است كه فطره را به جاى ديگر نبرد، و اگر به جاى ديگر ببرد و تلف شود، بايد عوض آن را بدهد.