مقدارى پنبه داخل فرج نمايد و كمى صبر كند و بيرون آورد، و بعد از آن كه فهميد استحاضهء او كدام يك از آن سه قسم است، كارهايى را كه براى آن قسم دستور داده شده انجام دهد، ولى اگر بداند تا وقتى كه مى خواهد نماز بخواند استحاضهء او تغيير نمى كند، پيش از داخل شدن وقت هم مى تواند خود را وارسى نمايد.
مسأله 411 - زن مستحاضه اگر پيش از آن كه خود را وارسى كند مشغول نماز شود، چنانچه قصد قربت داشته و به وظيفهء خود عمل كرده - مثلا استحاضه اش قليله بوده و به وظيفهء استحاضهء قليله عمل نموده - نماز او صحيح است، و اگر قصد قربت نداشته يا عمل او مطابق وظيفه اش نبوده - مثل آن كه استحاضهء او متوسطه بوده و به وظيفهء قليله رفتار كرده - نماز او باطل است.
مسأله 412 - زن مستحاضه اگر نتواند خود را وارسى نمايد و نداند استحاضهء او از چه قسم است، احتياط واجب آن است كه وظيفهء بيشتر را انجام دهد تا يقين كند كه به تكليف خود عمل كرده است، مثلا اگر نمى داند استحاضهء او قليله است يا متوسطه كارهاى استحاضهء متوسطه را انجام دهد، و اگر نمى داند متوسطه است يا كثيره كارهاى استحاضهء كثيره را انجام دهد و براى هر نماز وضو هم بگيرد، ولى اگر بداند سابقا كدام يك از سه قسم بوده بايد به وظيفهء همان قسم رفتار نمايد.
مسأله 413 - اگر خون استحاضه در اول ظهورش در باطن باشد و بيرون نيايد وضو يا غسلى را كه زن داشته باطل نمى كند، و اگر بيرون بيايد - هر چند كم باشد - وضو و غسل را باطل مى كند.
مسأله 414 - زن مستحاضه ا گر بعد از نماز خود را وارسى كند و خون نبيند، اگر چه بداند دوباره خون مى آيد با وضويى كه دارد مى تواند نماز بخواند.
مسأله 415 - زن مستحاضه اگر بداند از وقتى كه مشغول وضو يا غسل شده، خونى از او بيرون نيامده مى تواند خواندن نماز را تا وقتى كه مى داند بر اين حال باقى است تأخير بيندازد.