مسأله 340 - اگر در صورت يا دستها چند جبيره باشد، بايد بين آنها را بشويد، و اگر جبيره ها در سر يا روى پاها باشد، بايد بين آنها را مسح كند، و در جاهايى كه جبيره است بايد به دستور جبيره عمل نمايد.
مسأله 341 - اگر جبيره بيشتر از معمول اطراف زخم را گرفته و برداشتن آن بدون مشقت ممكن نيست، بنابر احتياط واجب وضوى جبيره بگيرد و تيمم هم بنمايد، و اگر برداشتن زايد از معمول جبيره بدون مشقت ممكن است، بايد آن را بردارد، پس اگر زخم در صورت يا دستهاست آن قسمت را بشويد، و اگر در سر يا روى پاهاست ومسحش واجب است، آن را مسح كند و براى جاى زخم به دستور جبيره عمل نمايد.
مسأله 342 - اگر در اعضاى وضو زخم و جراحت و شكستگى نيست ولى به جهت ديگرى آب براى آنها ضرر دارد بايد تيمم كند.
مسأله 343 - اگر جايى از اعضاى وضو را رگ زده است و نمى تواند آن را از جهت ضرر بشويد، حكم آن حكم زخم و جراحت است كه در مسائل قبل گذشت، و اگر براى جهت ديگرى مثل بند نيامدن خون نمى تواند آن را بشويد بايد تيمم كند.
مسأله 344 - اگر در جاى وضو يا غسل چيزى چسبيده است كه برداشتن آن ممكن نيست يا موجب حرج است بنابر احتياط واجب جمع كند بين وضو يا غسل جبيره اى و تيمم.
مسأله 345 - در غير غسل ميت از ساير اغسال، غسل جبيره اى مثل وضوى جبيره اى است، و بنابر احتياط واجب آن را ترتيبى به جا آورد، ولى اگر در بدن زخم يا دمل باشد - چه محل مجبور باشد و چه مكشوف - هر چند براى تخيير بين غسل و تيمم وجهى هست، اما احتياط واجب آن است كه غسل كند، و حكم موضع شكسته و زخم و دمل در غسل همان است كه در صورت و دستها در وضو گذشت.
مسأله 346 - كسى كه وظيفهء او تيمم است اگر در بعضى از جاهاى تيمم او