مى دهند، براى آن كه رطوبتى كه بعد از مجرى خارج مى شود محكوم به بول نباشد، و آن داراى اقسامى است، و بهترين آنها اين است كه بعد از قطع شدن بول، سه دفعه با انگشت ميانهء دست چپ از مخرج غائط تا بيخ آلت بكشند و بعد انگشت شست را روى آلت و انگشت پهلوى شست را زير آن بگذارند و سه مرتبه تا ختنه گاه بكشند و پس از آن سه مرتبه سر آلت را فشار دهند.
مسأله 74 - آبى كه گاهى بعد از ملاعبه و بازى كردن از انسان خارج مى شود پاك است، و همچنين است آبى كه گاهى بعد از منى بيرون مى آيد اگر منى به آن نرسيده باشد، و نيز آبى كه گاهى بعد از بول بيرون مى آيد اگر بول به آن نرسيده باشد.
و چنانچه انسان بعد از بول استبراء كند و بعد آبى از او خارج شود و شك كند كه بول است يا آب ديگرى غير از منى، آن آب پاك مى باشد.
مسأله 75 - اگر انسان شك كند كه استبراء كرده يا نه، و رطوبتى از او بيرون آيد كه نداند پاك است يا نه، نجس مى باشد، و چنانچه وضو گرفته باشد باطل مى شود، ولى اگر شك كند كه استبرائى كه كرده درست بوده يا نه، و رطوبتى از او بيرون آيد كه نداند پاك است يا نه، آن رطوبت پاك مى باشد و وضو را هم باطل نمى كند.
مسأله 76 - كسى كه استبراء نكرده است اگر به واسطهء آن كه مدتى از بول كردن او گذشته، يقين يا اطمينان كند كه بول در مجرى نمانده است و رطوبتى ببيند و شك كند كه پاك است يا نه، آن رطوبت پاك مى باشد و وضو را هم باطل نمى كند.
مسأله 77 - اگر انسان بعد از بول استبراء كند و وضو بگيرد، چنانچه بعد از وضو رطوبتى ببيند كه بداند يا بول است يا منى، بايد احتياط كرده غسل كند و وضو هم بگيرد، ولى اگر وضو نگرفته باشد گرفتن وضو كافيست.
مسأله 78 - براى زن استبراء از بول نيست، و اگر رطوبتى ببيند و شك كند كه بول است يا نه، پاك مى باشد و وضو و غسل او را هم باطل نمى كند.