4 - و نيز: خداوندا! نعمتى را كه به من ارزانى داشتى كه همانا ولايت خودت و ولايت محمد و آل محمد است از من سلب مفرما. (1) 5 - امام صادق عليه السلام فرمود: ولايتى لعلى بن أبى طالب عليه السلام أحب إلى من ولادتى منه، لأن ولايتى لعلى بن أبى طالب فرض، و ولادتى منه فضل. (2) (ولايتم به على بن ابى طالب عليه السلام نزد من محبوب تر از ولادتم از او است، زيرا اعتقادم به ولايت او امرى واجب است، و ولادتم از او تنها يك فضل و برترى است).
6 - و نيز فرمود: اعتقادم به ولايت پدرانم نزد من محبوب تر از پيوند نسبى من با آنان است، زيرا اعتقادم به ولايت آنان بدون پيوند نسبى هم مرا سودمند است، اما پيوند نسبى من با آنان بدون اعتقاد به ولايتشان برايم سودمند نيست. (3) 7 - و نيز در دعايى عرضه مى داشت: پروردگارا! ما ايمان آورديم و از مولا و ولى و رهنما و دعوت كننده ما و دعوت كننده همه مردم، و راه راست و ميانه تو، و حجت و راه تو همان كه خود و پيروانش با بصيرت و آگاهى به سوى تو فرا خوانند پيروى نموديم، خداوند منزه است از آن كه مردم به ولايت او شرك آورند و با دوست همراز گرفتن غير او از راه حق منحرف شوند. خداى من!
گواهى دهم كه او امام رهنما و راهبر و راه يافته است، يعنى على اميرمؤمنان كه او را در كتاب خود يادى كردى و فرمودى كه: (و او در كتاب مادر در نزد ما بس و الا و استوار است) (4)، و هيچ پيشواى ديگرى را شريك او نسازم. (5)