بنابراين بر مذهب عامه، آنها ملزم هستند كه احكام عده را رعايت كنند، پس اگر زن يائسه يا صغيره از عامه شيعه گردد لازم نيست عده نگه دارد، و اگر طلاق او رجعى باشد جايز است نفقهء ايام عده را از شوهر عامى مطالبه كند، و جايز است با شخص ديگرى در آن ايام ازدواج نمايد، و همچنين اگر مرد عامى شيعه شود جايز است با خواهر زن يائسه و صغيره اى كه طلاق داده است و هنوز به مذهب عامه در ايام عده هستند ازدواج كند، و لازم نيست احكام عده را رعايت نمايد.
مسأله 2882 - اگر مردى از عامه بدون حضور دو شاهد عادل زن خود را طلاق دهد، و يا مقدارى از بدن زن خود را - مثلا يك انگشت زنش را - طلاق دهد، بر مذهب او اين طلاق صحيح است، ولى بر مذهب اماميه اين طلاق باطل است، بنابراين مرد شيعه به قاعده ء الزام مى تواند با آن زن مطلقه پس از تمام شدن ايام عده ازدواج كند.
مسأله 2883 - اگر مردى از عامه زن خود را كه در حال عادت است طلاق دهد، و يا در حال پاكى كه با او مقاربت كرده است طلاق دهد، اين طلاق بر مذهب او صحيح است، ولى در مذهب اماميه اين طلاق باطل است، بنابراين مرد شيعى بنا به قاعده ء الزام مى تواند با آن زن بعد از تمام شدن ايام عده ازدواج كند.
مسأله 2884 - به مذهب ابى حنيفه و بعض ديگر از فقهاى عامه كسى كه به اجبار و اكراه زنش را طلاق دهد آن طلاق صحيح است، ولى به مذهب اماميه باطل است، بنابراين شخص شيعى بنا به قاعده ء الزام مى تواند با زنى كه با جبر و اكراه شوهرش او را طلاق داده در صورتى كه پيرو مذهب ابى حنيفه يا هم رأيان او باشد ازدواج كند.
مسأله 2885 - اگر مردى از عامه قسم ياد كند كه كارى انجام ندهد، و اگر آن كار را انجام داد زنش مطلقه شود، و آن كار را انجام داد، بر مذهب خودش زن او مطلقه مى شود، و بر مذهب اماميه قسم به طلاق منعقد نمى شود، بنا به قاعده ء الزام جايز است مرد شيعى بعد از ايام عده با آن زن ازدواج كند، و همچنين بر مذهب عامه