معامله را به فروشنده اعلام مى نمايد، تا فروشنده جهت دريافت بهاى كالا، اسناد حمل كالا را به بانك تحويل دهد، و با تحويل گرفتن اسناد حمل كالا - بر طبق مشخصات مورد توافق هنگام گشايش اعتبار - بانك تمام مبلغ را به فروشنده مى پردازد.
2 - اعتبار براى صادرات: كسى كه مى خواهد كالايى را به كشورهاى خارجى صادر كند، بايد - طبق مقررات - خريدار خارجى در بانك كشورش گشايش اعتبارى نمايد، تا بانك پس از طى همان مراحل مذكور در گشايش اعتبار براى واردات، با صادر كننده ء كالا ارتباط برقرار كرده، و كالا را تحويل خريدار و بهاى آن را تحويل فروشنده بدهد.
بنابراين عمل بانك در گشايش اعتبار براى واردات و صادرات يكى است.
و گاهى صادر كننده ء كالا و يا نماينده و وكيل او، بدون آن كه قبلا معامله اى با وارد كننده انجام شده باشد، اسناد و صورت شامل نوع كالا و كيفيت و كميت و مشخصات آن را، به بانك مى فرستد، و به بانك وكالت مى دهد كه آن صورت و اسناد را به كسانى كه خريدار آن كالا مى باشند، عرضه نمايد، و چنانچه خريدار به قيمت معين شده قبول كرد، تقاضاى گشايش اعتبار مى كند، و بانك نيز به ترتيبى كه گذشت مراحل تحويل كالا را به خريدار و تحويل بهاى آن را به فروشنده انجام مى دهد.
مسأله 2852 - گشايش اعتبار براى خريدار، و قبول گشايش اعتبار و انجام تعهدات از طرف بانك جايز است.
مسأله 2853 - جايز است بانك براى انجام گشايش اعتبار و تعهدات مربوطه، مبلغى از سفارش دهنده - خريدار - دريافت نمايد.
گشايش اعتبار و گرفتن مبلغ را از نظر شرعى بر عناوينى مى توان تطبيق داد، كه به سه عنوان در ذيل اشاره مى شود:
اول: آن كه به عنوان اجاره باشد، يعنى سفارش دهنده بانك را براى عمل گشايش اعتبار اجير مى كند، و مبلغ پرداختى را - كه به نسبت معينى از بهاى كالاى