مسأله 1546 - بايد كسى را اجير كنند كه بدانند يا حجت شرعيه داشته باشند - مثل اطمينان يا اخبار دو عادل يا شخص مورد وثوقى كه ظن بر خلاف قولش نباشد - كه عمل را انجام مى دهد.
مسأله 1547 - كسى را كه براى نمازهاى ميت اجير كرده اند، اگر ثابت شود كه عمل را به جا نياورده، يا باطل انجام داده، بايد دوباره اجير بگيرند.
مسأله 1548 - هرگاه شك كند كه اجير عمل را انجام داده يا نه، همين كه مورد اطمينان باشد و بگويد انجام داده ام، يا بينه يا خبر ثقه اى كه ظن بر خلاف آن نباشد قائم شود بر اين كه انجام داده، كفايت مى كند، و اگر شك كند كه عمل او صحيح بوده يا نه، بنابر صحت آن بگذارد.
مسأله 1549 - كسى را كه عذرى دارد - مثلا با تيمم يا نشسته نماز مى خواند - نمى شود براى نمازهاى ميت اجير كرد، اگر چه نمازهاى ميت هم همان طور قضا شده باشد.
مسأله 1550 - مرد براى زن و زن براى مرد مى تواند اجير شود، و در بلند و آهسته خواندن نماز بايد اجير به تكليف خود عمل نمايد.
مسأله 1551 - در قضاى نمازهاى ميت ترتيب واجب نيست، هر چند احتياط مستحب رعايت ترتيب است، مگر در نمازهايى كه اداى آنها ترتيب دارد، مثل نماز ظهر و عصر يا مغرب و عشاء از يك روز.
مسأله 1552 - اگر با اجير شرط كنند كه عمل را به طور مخصوصى انجام دهد، بايد همان طور به جا آورد، مگر اين كه علم به فساد عمل داشته باشد كه در اين صورت نمى تواند بر آن عمل اجير شود، و اگر با او شرط نكنند، بايد در آن عمل به تكليف خود رفتار نمايد، و احتياط مستحب آن است كه از وظيفهء خودش و ميت هر كدام كه به احتياط نزديكتر است به آن عمل كند، مثلا اگر وظيفهء ميت گفتن سه مرتبه تسبيحات اربعه بوده و تكليف او يك مرتبه است، سه مرتبه بگويد.
مسأله 1553 - اگر با اجير شرط نكنند كه نماز را با چه مقدار از مستحبات آن