يوميه را مىشود به او اقتدا كرد ولى اگر نماز يوميه اش را احتياطا دوباره مى خواند، فقط در صورتى كه مأموم احتياطش با امام يكى باشد مىتواند به او اقتدا كند.
(1134) اگر امام جماعت قضاى نماز يوميه خود را مىخواند، مىشود به او اقتدا كرد ولى اگر نمازش را احتياطا قضا مىكند، يا قضاى نماز شخص ديگر را تبرعا مىخواند، اقتدا به او اشكال دارد.
(1135) اگر امام در محراب باشد و كسى پشت سر او اقتدا نكرده باشد، كسانى كه دو طرف محراب ايستاده اند و به واسطه ديوار محراب امام را نمىبينند نمىتوانند اقتدا كنند.
(1136) اگر به واسطه طولانى بودن صف اول، كسانى كه دو طرف صف ايستاده اند امام را نبينند مىتوانند اقتدا كنند، و نيز اگر به واسطه درازى يكى از صفهاى ديگر، كسانى كه دو طرف آن ايستاده اند، صف جلوى خود را نبينند مىتوانند اقتدا نمايند.
(1137) اگر صفهاى جماعت تا درب مسجد برسد، كسى كه مقابل درب، پشت صف ايستاده، نمازش صحيح است و نيز نماز كسانى كه با ديدن او اقتدا مىكنند صحيح مىباشد.
(1138) كسى كه پشت ستون ايستاده، اگر از طرف راست يا چپ به واسطه مأموم ديگر به امام متصل نباشد، نمىتواند اقتدا كند، ولى اگر از دو طرف يا يك طرف متصل باشد و مأموم كسى را كه امام را مىبيند مشاهده كند، جماعتش صحيح است، و منظور از ديدن امام اين است كه اگر مأمومين نباشند بتواند امام را ببيند ولى غير از مأمومين هر چه حائل شود موجب فرادى شدن نماز است.
(1139) محل ايستادن امام بايد از محل مأموم بلند تر نباشد، ولى اگر مكان امام مقدار خيلى كمى، مثلا كمتر از يك وجب بلند تر باشد، اشكال ندارد، و نيز اگر زمين سراشيب باشد و امام در طرفى كه بلند تر است بايستد، در صورتى كه سراشيبى آن زياد نباشد و طورى باشد كه به آن، زمين مسطح بگويند مانعى ندارد.
(1140) اگر مكان مأموم بلند تر از مكان امام باشد و ساير لوازم و شرايط اقتدا رعايت شود، اشكال ندارد.