خون بيش از ده روز ادامه خواهد داشت، مقدار عادت خود را حيض و بقيه را استحاضه قرار مىدهد.
(437) اگر چند روز را حيض قرار دهد و عبادت نكند، بعد بفهمد حيض نبوده است، بايد نماز و روزه اى را كه در آن روزها بجا نياورده قضا نمايد. و اگر چند روز را به گمان اين كه حيض نيست عبادت كند، بعد بفهمد حيض بوده، چنانچه آن روزها روزهايى بوده كه بايد روزه مىگرفته، واجب است قضا نمايد.
3 - نفاس از وقتى كه اولين جزء بچه از شكم مادر بيرون مىآيد، هر خونى كه زن مىبيند، اگر پيش از ده روز يا سر ده روز قطع شود، خون نفاس است. و زن را در حال نفاس نفساء مىگويند.
(438) خونى كه زن پيش از بيرون آمدن اولين جزء بچه مىبيند نفاس نيست.
(439) لازم نيست كه خلقت بچه تمام باشد، بلكه اگر خون بسته اى هم از رحم زن خارج شود، و خود زن بداند يا چهار نفر قابله بگويند كه اگر در رحم مىماند انسان مىشد، خونى كه تا ده روز ببيند خون نفاس است، بنا بر احوط.
(440) ممكن است خون نفاس يك لحظه بيشتر نيايد، ولى بيشتر از ده روز نمىشود.
(441) توقف در مسجد و رساندن جايى از بدن به خط قرآن و كارهاى ديگرى كه بر حائض حرام است، بر نفساء هم حرام است و آنچه بر حائض واجب و مستحب و مكروه است، بر نفساء هم واجب، مستحب و مكروه مىباشد.
(442) طلاق دادن زنى كه در حال نفاس مىباشد باطل است و نزديكى كردن با او حرام مىباشد. و اگر شوهرش با او نزديكى كند احتياط واجب آن است كه به دستورى كه در احكام حيض (مسأله 428) گفته شد كفاره بدهد.
(443) وقتى زن از خون نفاس پاك شد بايد غسل كند و عبادت هاى خود را بجا آورد، و اگر دوباره خون ببيند چنانچه روزهايى كه خون ديده با روزهايى كه در