اذان صبح خوانده شود، و اگر كسى چهار ركعت يا بيشتر از نافله شب را خوانده و وقت فريضه صبح رسيده، مىتواند نماز شب را تمام كند و مى تواند نافله و فريضه صبح را بخواند و بعدا باقيمانده نماز شب را قضا كند، و اما اگر چيزى از نماز شب را بجا نياورده و يا كمتر از چهار ركعت بجا آورده، در اين دو صورت مقدم داشتن نافله و فريضه صبح بر قضاى نماز شب افضل است.
(647) مسافر و كسى كه براى او سخت است نافله شب را بعد از نصف شب بخواند، مىتواند آن را در اول شب بجا آورد.
(648) نافله خواندن در وقت فريضه، ولو نافله غير يوميه باشد، در صورتى كه باعث فوت فريضه نشود جايز است و هم چنين جايز است نافله خواندن براى كسى كه نماز قضا يا واجب ديگر مثل نماز استيجارى به گردن دارد.
نماز غفيله (649) يكى از نمازهاى مستحبى نماز غفيله است كه بين نماز مغرب و عشا خوانده مىشود. و وقت آن بنا بر احوط بعد از نماز مغرب است تا وقتى كه سرخى طرف مغرب از بين برود گرچه احتمال دارد بين نماز مغرب و عشا هر وقت كه بود بشود خواند و بنا بر اظهر مىتوانند نماز غفيله را با نافله مغرب با هم در يك نماز نيت كرده بجا آورند. و در ركعت اول آن، بعد از حمد بايد يا بهتر است به جاى سوره اين آيه را بخوانند:
" و ذالنون اذ ذهب مغاضبا فظن ان لن نقدر عليه فنادى في الظلمات ان لا إله الا انت سبحانك اني كنت من الظالمين فاستجبنا له ونجيناه من الغم وكذلك ننجى المؤمنين ".
و در ركعت دوم بعد از حمد به جاى سوره اين آيه را بخوانند:
" وعنده مفاتح الغيب لا يعلمها الا هو ويعلم ما في البر والبحر و ما تسقط من ورقة الا يعلمها ولاحبة في ظلمات الارض ولارطب ولا يابس الا في كتاب مبين ".