شرايط شير دادن (1965) شير دادنى كه موجب محرم شدن است، هشت شرط دارد:
1 - بچه، شير زن زنده را بخورد، پس اگر از پستان زنى كه مرده است شير بخورد، بچه به كسى محرم نمى شود.
2 - شير آن زن از حرام نباشد، پس اگر شير بچه اى را كه از زنا به دنيا آمده به بچه ديگر بدهند، به واسطه ‌آن شير، بچه به كسى محرم نمىشود.
3 - بچه، شير را از پستان بمكد، پس اگر شير را در گلوى او بريزند، محرم نمىشود.
4 - دو سال بچه تمام نشده باشد، و اگر بعد از تمام شدن دو سال او را شير دهند به كسى محرم نمىشود.
5 - شير از يك شوهر باشد.
6 - بچه به واسطه بيمارى شير را قى نكند، ولى اگر قى كند، باز هم بنا بر احتياط واجب كسانى كه به واسطه ‌شير خوردن به آن بچه محرم مىشوند، بايد با او ازدواج نكنند و نگاه محرمانه هم به او ننمايند.
7 - پانزده مرتبه، يا يك شبانه روز به طورى كه در مسأله 1967 گفته مىشود شير كامل بخورد، يا مقدارى شير به او بدهند كه بگويند از آن شير استخوانش محكم شده و گوشت در بدنش روييده است، بلكه اگر ده مرتبه هم به او شير دهند، بنا بر اظهر كافى است، ولى احوط اين است كه اگر بخواهند محرميت به وجود آيد، پانزده مرتبه شير بدهند.
8 - شير، خالص باشد و با چيز ديگر مخلوط نباشد.
(1966) اگر پيش از تمام شدن دو سال، نه مرتبه و بعد از آن، شش مرتبه شير بخورد، به كسى محرم نمىشود، ولى چنانچه از موقع زاييدن زن شيرده، بيشتر از دو سال گذشته باشد و شير او باقى باشد و بچه اى را شير دهد، بنا بر اظهر آن بچه به كسانى كه گفته شد، محرم مىشود.