دست خود را بردارد، بايد فورا سر را بيرون آورد و چنانچه بيرون نياورد، روزه اش باطل مىشود.
باقى ماندن بر جنابت، حيض و نفاس تا اذان صبح (1305) اگر جنب عمدا تا اذان صبح غسل نكند، روزه اش باطل مىشود و كسى كه وظيفه او تيمم است اگر عمدا تيمم ننمايد، روزه اش باطل است و حكم قضاى روزه ماه رمضان بعدا خواهد آمد.
(1306) اگر در روزه‌ واجبى كه مثل روزه ماه رمضان وقت آن معين است، تا اذان صبح غسل نكند و تيمم هم ننمايد، ولى از روى عمد نباشد، مثل آن كه ديگرى به اجبار نگذارد غسل و تيمم كند و ناچار شود، روزه اش صحيح است، ولى در صورت فراموش كردن، روزه‌ ماه رمضان باطل است.
(1307) كسى كه جنب است و مى خواهد روزه واجبى بگيرد كه وقت آن معين است مثل روزه رمضان، اگر عمدا غسل نكند تا وقت تنگ شود، بايد با تيمم روزه بگيرد وروزه‌ او بنا بر اظهر صحيح است.
(1308) كسى كه در شب ماه رمضان يا روزه واجب معين ديگرى، براى هيچ كدام از غسل و تيمم وقت ندارد، نبايد خود را جنب كند، و هم چنين است بنا بر اظهر اگر فقط براى تيمم وقت دارد، و اگر معصيت كرد و خود را جنب نمود بنا بر احتياط واجب بايد روزه اش را با تيمم بگيرد و قضاى آن را نيز بجا آورد.
(1309) كسى كه در شب ماه رمضان يا روزه واجب معين، جنب است و مىداند كه اگر بخوابد تا صبح بيدار نمىشود، در صورتى كه در نخوابيدن عسر و حرج براى او نباشد، نبايد بخوابد مگر بعد از غسل، و چنانچه بخوابد و تا صبح بيدار نشود، روزه اش باطل است و قضا و كفاره بر او واجب مىشود.
(1310) هر گاه جنب در شب ماه رمضان يا روزه واجب معين بخوابد و بيدار شود، اگر اطمينان به بيدار شدن پيش از اذان صبح براى غسل را ندارد، بايد نخوابد اگر چه احتمال بدهد كه اگر دوباره بخوابد پيش از اذان صبح بيدار مىشود.