(75) پاك كردن مخرج غائط با چيزهاى مقدس كه احترام آنها لازم است مانند كاغذى كه اسم خدا يا پيامبران بر آن نوشته شده حرام است و ممكن است در صورت علم و عمد موجب كفر شود كه در اين صورت به سبب كافر شدن تمام بدن نجس مىشود. ولى در صورت عدم علم و عمد، يا غفلت يا خوانا نبودن نوشته، اظهر حصول طهارت است.
(76) اگر شك كند مخرج را تطهير كرده يا نه، اگر چه هميشه بعد از بول يا غائط فورا تطهير مىكرده، احتياط واجب آن است كه خود را تطهير نمايد.
(77) اگر بعد از نماز شك كند كه قبل از نماز، مخرج را تطهير كرده يا نه، نمازى كه خوانده صحيح است ولى براى نمازهاى بعد بايد تطهير كند.
استبراء استبراء عملى است مستحب، كه مردها بعد از بيرون آمدن بول انجام مىدهند و آن داراى اقسامى است و يك قسم آن كه مطابق احتياط است به اين صورت مىباشد كه بعد از قطع شدن بول، اگر مخرج غائط نجس شده، اول آن را تطهير كنند، بعد سه دفعه با انگشت ميانه ‌دست چپ از مخرج غائط تا بيخ آلت بكشند و بعد شست را روى آلت و انگشت پهلوى شست را زير آن بگذارند و سه مرتبه تا ختنه گاه بكشند و پس از آن سه مرتبه سر آلت را فشار دهند.
(78) آبى كه بعد از ملاعبه و بازى كردن از انسان خارج مىشود و به آن " مذى " مىگويند، و آبى كه گاهى بعد از منى بيرون مىآيد و به آن " وذى " گفته مىشود، و آبى كه گاهى بعد از بول بيرون مىآيد و به آن " ودى " مىگويند (اگر بعد از خروج، بول به آن نرسيده باشد) پاك است. و چنانچه بعد از بول استبراء كند و بعد آبى از او خارج شود، و شك كند كه بول است يا يكى از اينها و يا مخلوط است، پاك مىباشد.
(79) اگر انسان شك كند كه استبراء كرده يا نه و رطوبتى از او بيرون آيد كه نداند پاك است يا نه، نجس مىباشد و چنانچه وضو گرفته باشد، باطل مىشود.