(594) چيزى كه بر آن تيمم مىكند نبايد غصبى باشد.
(595) كسى كه در جاى غصبى محبوس است، اگر آب و خاك او غصبى است، بايد با تيمم نماز بخواند در صورتى كه تيمم موجب تصرفى بيشتر از ماندن در آنجا نشود يا صاحب آن زمين به تيمم كردن او راضى باشد.
(596) مستحب است بعد از زدن دست بر چيزى كه تيمم بر آن صحيح است، دست را بتكاند كه گرد آن بريزد.
دستور تيمم (597) در تيمم چهار چيز واجب است:
اول: نيت. دوم: زدن تمام كف دو دست با هم بر چيزى كه تيمم به آن صحيح است. و بنا بر احتياط واجب همراه با ضربه باشد و گذاشتن دو دست بر زمين كافى نيست.
سوم: كشيدن كف هر دو دست به تمام پيشانى و دو طرف آن، از جايى كه موى سر مىرويد تا ابروها و بالاى بينى، و بنا بر احتياط واجب بايد دست ها روى ابروها هم كشيده شود.
چهارم: كشيدن كف دست چپ به تمام پشت دست راست و بعد از آن كشيدن كف دست راست به تمام پشت دست چپ.
(598) تيمم بدل از غسل و بدل از وضو با هم فرقى ندارند ولى احتياط مستحب آن است كه در تيمم بدل از غسل بلكه در هر تيممى، بعد از مسح پيشانى، يك بار ديگر كف دست ها را به زمين بزند و پشت دست ها را به همان صورتى كه گفته شد با كف دست ديگر مسح نمايد.