احكام تقليد دين اسلام بر اساس اعتقادات صحيح و حق و هم چنين اعمال و دستوراتى در زمينه هاى گوناگون بنا شده است. در اعتقادات تقليد جايز نيست، هم چنين در اعمال و دستورات غير اعتقادى كه ضرورى دين باشد تقليد در آن لازم نيست، ولى در غير ضروريات اگر شخص مجتهد باشد يعنى بتواند از روى دلايل شرعى وظيفه خود را تشخيص دهد، بايد طبق نظريه خود عمل كند و در غير اين صورت عقل براى او دو راه معين خواهد كرد:
الف: تقليد، يعنى طبق فتاوى و نظريات مجتهدى كه واجد شرايط است عمل كند.
ب: احتياط، يعنى بر اساس نظريه تمامى و يا گروهى از مجتهدين وظيفه خود را انجام دهد. به اين معنى كه اگر مجتهدى كارى را جايز و ديگرى حرام مىداند، آن كار را ترك كند، و اگر مجتهدى كارى را واجب و ديگرى مباح مىداند، آن را بجا آورد.
(1) تقليد از مجتهدى كه مرد، بالغ، عاقل، شيعه دوازده امامى، حلال زاده، آزاد، زنده و عادل باشد، جايز است و بنا بر اظهر بايد از مجتهدين ديگر اعلم باشد يعنى در استنباط احكام الهى تواناتر باشد، و يا اين كه از نظر علمى و اجتهاد مساوى