وضو (237) در وضو واجب است با نيت، صورت و دست ها را بشويند و جلو سر و روى پاها را مسح كنند.
(238) در ازاى صورت را بايد از بالاى پيشانى جايى كه موى سر بيرون مىآيد، تا آخر چانه شست، و پهناى آن به مقدارى كه بين انگشت وسط و شست (يعنى انگشت ميانى كه وسطى و انگشت بزرگ كه ابهام است) قرار مىگيرد بايد شسته شود، و اگر مختصرى از اين مقدار را هم نشويد وضو باطل است. و براى آن كه يقين كند اين مقدار كاملا شسته شده بايد كمى اطراف آن را هم بشويد. و ميزان در رستنگاه مو و در انگشتان، افراد مستوى الخلقه و عادى مىباشد، پس كسانى كه رستنگاه مو يا انگشتان آنها غير عادى است، در مقدار شستن، افراد عادى را ميزان قرار دهند.
(239) اگر احتمال دهد چرك يا چيز ديگرى در ابروها و گوشه هاى چشم و لب او هست كه نمىگذارد آب به آنها برسد، چنانچه احتمال او در نظر مردم بجا باشد، بايد پيش از وضو يا وقت شستن آنها وارسى كند كه اگر هست بر طرف نمايد.
(240) اگر پوست صورت از لاى مو پيدا باشد، علاوه بر شستن ظاهر موها، بنا بر احوط بايد آب را به پوست هم برساند، و اگر پيدا نباشد شستن ظاهر مو كافى است و رساندن آب به زير آن لازم نيست.
(241) اگر شك كند كه پوست صورت از لاى مو پيداست يا نه، بنا بر احتياط واجب بايد مو را بشويد و آب را به پوست هم برساند.
(242) شستن داخل بينى و مقدارى از لب و چشم كه در وقت بستن ديده