" شرايط فروشنده و خريدار " براى فروشنده و خريدار شش شرط است:
1 - بالغ باشند.
2 - عاقل باشند.
3 - حاكم شرع آنان را از تصرف در اموالشان منع نكرده باشد.
4 - قصد خريد و فروش داشته باشند، پس اگر مثلا به شوخى بگويد: مال خود را فروختم، معامله باطل است.
5 - كسى آنها را مجبور نكرده باشد.
6 - جنس و عوضى را كه مىدهند مالك باشند، يا مثل پدر و جد صغير، اختيار مال در دست آنان باشد، و احكام اينها در مسائل آينده گفته خواهد شد.
(1657) اگر بچه نا بالغ چيزى را با اجازه پدر يا جد پدرى خود بخرد يا بفروشد، در صورتى كه بتواند معامله كند، بنا بر اظهر صحيح است. ولى اگر نمىتواند انشاء معامله نمايد و يا قبلا نمىتوانسته ولى حالا شك داريم كه مىتواند انشاء معامله كند يا نه، اگر چه با اجازه‌ ولى باشد معامله اش صحيح نيست.
خريد و فروش و معامله طفل غير مميز، ديوانه، مست، غافل، بيهوش و كسى كه از روى شوخى و بدون قصد جدى معامله مىكند، باطل است.
(1658) اگر ظالمى خريدار يا فروشنده را به معامله مجبور كند، چنانچه بعد از معامله راضى شود و بگويد راضى هستم، در صورتى معامله صحيح است كه موقع خريد يا فروش قصد معامله كرده باشد. ولى اگر خود مالك، شخصى را بر اجراى صيغه مجبور كند، بنا بر اظهر معامله صحيح است و احتياج به رضايت بعدى ندارد.
(1659) اگر انسان مال كسى را بدون اجازه‌ او بفروشد، چنانچه صاحب مال به فروش آن راضى نشود و اجازه نكند، معامله باطل است.
(1660) پدر و جد پدرى طفل، در صورتى مىتوانند مال طفل را بفروشند كه