عرق جنب از حرام (120) عرق جنب از حرام نجس نيست ولى بنا بر اظهر و احوط با بدن يا لباسى كه به آن آلوده شده تا خشك نشده است نماز نخوانند.
(121) اگر در زمانى كه نزديكى با زن حرام است (مثلا در روزه ماه رمضان يا در حال حيض) با زن خود نزديكى كند، در صورتى كه عرق او خشك نشده و اگر وظيفه اش تيمم باشد تيمم نكرده، بنا بر احتياط واجب بايد از عرق خود، در حال نماز، اجتناب نمايد. و اگر تيمم كرده، بنا بر اظهر اجتناب از عرقى كه بعد از تيمم فوق حاصل شده، حتى اگر خشك نشده باشد، لازم نيست.
(122) اگر جنب از حرام، بدون عذر به جاى غسل تيمم نمايد و بعد از تيمم عرق كند، بنا بر احتياط واجب بايد از عرق خود در حال نماز اجتناب نمايد.
(123) اگر كسى از حرام جنب شود و بعد با حلال خود نزديكى كند بايد از عرق خود اجتناب كند، و اگر اول با حلال نزديكى كند و سپس از حرام جنب شود، مىتواند با آن نماز بخواند.
عرق شتر نجاستخوار (124) عرق شتر نجاستخوار بنا بر اظهر پاك است اگر چه احتياط مستحب در اجتناب است، ولى اگر حيوانات ديگر نجاستخوار شوند، اجتناب از عرق آنها لازم نيست.